Ég halla mér fram og kyssi hann á kinnina. KYSSI HANN A KINNINA. Hvað er ég að gera? Þetta var ógeðslega asnalegt. Þetta er ekki frændi minn eða vinur. Það er eins og að kyssa heimilslækninn sinn eða tannlækninn! Hann horfir frekar hissa á mig og ég finn hvernig ég roðna í framan. „Djók,“ segi ég fremur taugaveikluð. „Djók?“