Rigoletto, Fidelio, Tristan. De schrijver wil geen monument oprichten voor de schutter van Alphen aan den Rijn, maar doet het wel, al wil hij niet de naam noemen. Een monument voor de slachtoffers? Nee, ook hun namen horen we niet. En ook niet hun verhalen. Verder autobiografisch over de jeugd van de schrijver: geef je ouders maar de schuld. Maar wat zijn opvoeders: stakkers die in het duister tasten, aldus Carmiggelt en Sonneveld. Een roman over je verlaten voelen. Toch zeker wel de moeite waard en mooi en grimmig. En dat het wordt voorgelezen door de schrijver zelf, hij doet dat goed en het voegt wat toe.

Prachtig boek ❤️

Herkenbaar ik kom uit Alphen aan den Rijn. De straten, wegen en pleinen die ik bij naam ken. De bruggen, de winkelcentra. Zwembad de Hoorn waar ik zomers lang vertoefde op een badlaken die ik op het gras had gelegd. Als ik ga shoppen ga ik naar 'Het Dorp ' en niét naar 'de stad' Het boek is als een gedicht met veel herhalingen maar mij stoort dat niet. Goed voorgelezen door de auteur.

Zo prachtig geschreven én voorgelezen.Verrassend en ontroerend

Heel apart. Leuk voor 50+ met geen uitleg voor begrippen en muziek die alleen wij kunnen (her)kennen. Thought-provoking m.b.t. schiet incident in Alphen a d. Rijn zonder enige sensatie.

Ben bekend in Alphen ad Rijn. Kon meewandelen. Het is een boek als een gedicht. Heel mooi!