Een voorlezer moet in principe niets toevoegen aan het verhaal, Mathijs Deen doet dat niet en wel. Niet in de zin van opzet, maar door zijn rustige prettige stem, dringt het verhaal binnen, zoals de schrijver het bedoeld.Kortom, schrijver en voorlezer vormen een eenheid waardoor je aandacht er bij blijft en je verder wilt blijven luisteren.

T

Wauw, spannend tot het einde!Prettige vertel stem

Zijn beste boek!

Ik kom er niet doorheen. Afgehaakt bij hoofdstuk 5.

Mooi boek. Rustig opbouwend. Maar die voorleesstem. Vreselijk. Laatste deel van de zin versta je soms gewoon niet omdat de voorlezer steeds zachter gaat praten. Ook heel monotoon. Slaapverwekkend zo helaas

Goed boek met verrassende wendingen

Wat een geweldig boek.

Soms moeilijk te volgen. Dat komt onder andere door de moeilijke namen van de personages. Het zou helpen als de voorlezer nadrukkelijker de verschillen tussen die namen laat horen. Maar dit doet niets af aan de kwaliteit van de verhaallijnen in het boek.

Jazeker, lekker onvoorspelbaar!