To cudowne, że księża imputują ludziom nielubiącym dzieci chorobę psychiczną, wszyscy ludzie w anegdotkach są prości - i takich Bóg jak najbardziej lubi, bo przecież nie wolno mieć dobrej samooceny [POCZUCIA WIELKOŚCI], no chyba ze jesteś księdzem, a najlepiej biskupem, wtedy wszyscy mają zwracać się do ciebie per EKSCELENCJO! I wszystko jest ok! Nie wspominając o śmieszkowaniu z roli kobiety w prawdziwym katolickim związku małżeńskim, kiedy to kobieta ma robić wszystko, mężuś pali papieroska i na koniec jeszcze dowala żonie, ze jest nieudolna i do niczego, JEZUSKU jakie to wszystko zabawne! Miało być wesoło, a wyszło jak zawsze w KK.Trzymajcie się w tym katolicyzmie, ja wysiadam.

No niewiem z czego siw śmieją w tle ...

Przezabawna

Super

Takie grzeczne opowiadanie "zabawnych" anegdot pomieszane z kościelnym gadaniem.

Słabe, stare, ograne "dowcipy". Sami "prości ludzie" wokół protekcjonalnych, niezabawnych opowiadających, na odpowiednim poziomie we własnym mniemaniu wyłącznie.

Rewelacyjny dystans do siebie i swojej profesji.

Ciekawe, zabawne, ale czy to ksiazka?

Świetnie się słucha w trasie 👍

Super