“โสมส่องแสง” นวนิยายยอดนิยมที่นักอ่านทั้งประเทศชื่นชม และไทยทีวีสีช่อง 3 เคยแพร่ภาพเป็นละครฟอร์มใหญ่แห่งปี 2537
หัวใจที่สว่างไสวและเดียงสาใสบริสุทธิ์ ของเจ้านางน้อยรอยคำ ที่ผูกพันกับนายทหารไทย “ผู้พันภูริต” ผู้ที่หลายคนตั้งคำถามเสมอว่า เขาเป็นใคร ทำไมต้องมารบเพื่อเวียงสรอง? ภูริต…ทุกลมหายใจของเขา…เพื่อเพื่อน…เพื่อนของเขา…เจ้ารอย! รอยอินทร์ หากเมื่อเวียงสรองล่ม เสด็จพ่อของเจ้ารอยคือเจ้าหลวงแห่งเวียงสรอง กำลังจะถูกประหารชีวิต! ภูริตคือเพื่อนตาย…ที่อาสารุกเดี่ยวเขาเวียงสรอง เพื่อช่วยเจ้าหลวง หากภาพที่เห็นกับตา เขาไม่มีวันลืม ไม่มีวันบอกรอยอินทร์…ว่าเจ้าหลวงตายอย่างไร!
ไอ้จ้อย…คือหนุ่มน้อยใบหน้างดงาม ที่เขาและมัน ต่างช่วยพากันออกจากเวียงสรองสู่ชายแดน…ฐานที่มั่นของ “เวียงสรองกู้ชาติ” ที่เจ้ารอยอินทร์ ปักหลักสู้…กู้แผ่นดิน! บัดนั้น…ความผูกพันเริ่มต้นแนบแน่น แล้วหัวใจดวงหนึ่งของไอ้จ้อย “เจ้านางรอยคำ” และหัวใจอีกดวงหนึ่งของภูริต ก็ร้อยเข้าเป็นดวงเดียวกัน…หากเจ้าพี่รอยอินทร์คือองค์เจ้าหลวง ที่ต้องเทิดทูนเหนือเกล้า “ภูริต” ก็คือ ชีวิตของเจ้านางน้อย…รอยคำ! ข่าว “เจ้าหลวงแห่งเวียงสรอง” สิ้นพระชนม์! บัดนี้ เจ้ารอยอินทร์-เจ้านางรอยคำ สองพระองค์กอดซบโศกาดูรในความสูญเสียร่วมกัน เสียยศ เสียฉัตร เสียเมือง ไม่มี “บ้าน” จนกว่าจะกวาดล้างทรราชให้หมดจากแผ่นดิน…คนทั้งแผ่นดินเวียงสรอง หากไม่มีใครมาสั่งสมความแค้น เลือดนักสู้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร? บัดนี่มิใช่จนเลือดตากระเด็นหรอกหรือ จึงจับอาวุธขึ้นต่อสู้! การรบรุกจะเริ่ม วนเวียนล้มตาย ไม่มีที่สิ้นสุด ตายถมแผ่นดินเวียงสรองให้หมด ค่อยเหยียบศพคนสุดท้ายขึ้นปกครอง
© 2021 Storyside (หนังสือเสียง ): 9789179318482
วันที่วางจำหน่าย
หนังสือเสียง : 31 มกราคม 2564
“โสมส่องแสง” นวนิยายยอดนิยมที่นักอ่านทั้งประเทศชื่นชม และไทยทีวีสีช่อง 3 เคยแพร่ภาพเป็นละครฟอร์มใหญ่แห่งปี 2537
หัวใจที่สว่างไสวและเดียงสาใสบริสุทธิ์ ของเจ้านางน้อยรอยคำ ที่ผูกพันกับนายทหารไทย “ผู้พันภูริต” ผู้ที่หลายคนตั้งคำถามเสมอว่า เขาเป็นใคร ทำไมต้องมารบเพื่อเวียงสรอง? ภูริต…ทุกลมหายใจของเขา…เพื่อเพื่อน…เพื่อนของเขา…เจ้ารอย! รอยอินทร์ หากเมื่อเวียงสรองล่ม เสด็จพ่อของเจ้ารอยคือเจ้าหลวงแห่งเวียงสรอง กำลังจะถูกประหารชีวิต! ภูริตคือเพื่อนตาย…ที่อาสารุกเดี่ยวเขาเวียงสรอง เพื่อช่วยเจ้าหลวง หากภาพที่เห็นกับตา เขาไม่มีวันลืม ไม่มีวันบอกรอยอินทร์…ว่าเจ้าหลวงตายอย่างไร!
ไอ้จ้อย…คือหนุ่มน้อยใบหน้างดงาม ที่เขาและมัน ต่างช่วยพากันออกจากเวียงสรองสู่ชายแดน…ฐานที่มั่นของ “เวียงสรองกู้ชาติ” ที่เจ้ารอยอินทร์ ปักหลักสู้…กู้แผ่นดิน! บัดนั้น…ความผูกพันเริ่มต้นแนบแน่น แล้วหัวใจดวงหนึ่งของไอ้จ้อย “เจ้านางรอยคำ” และหัวใจอีกดวงหนึ่งของภูริต ก็ร้อยเข้าเป็นดวงเดียวกัน…หากเจ้าพี่รอยอินทร์คือองค์เจ้าหลวง ที่ต้องเทิดทูนเหนือเกล้า “ภูริต” ก็คือ ชีวิตของเจ้านางน้อย…รอยคำ! ข่าว “เจ้าหลวงแห่งเวียงสรอง” สิ้นพระชนม์! บัดนี้ เจ้ารอยอินทร์-เจ้านางรอยคำ สองพระองค์กอดซบโศกาดูรในความสูญเสียร่วมกัน เสียยศ เสียฉัตร เสียเมือง ไม่มี “บ้าน” จนกว่าจะกวาดล้างทรราชให้หมดจากแผ่นดิน…คนทั้งแผ่นดินเวียงสรอง หากไม่มีใครมาสั่งสมความแค้น เลือดนักสู้จะเกิดขึ้นได้อย่างไร? บัดนี่มิใช่จนเลือดตากระเด็นหรอกหรือ จึงจับอาวุธขึ้นต่อสู้! การรบรุกจะเริ่ม วนเวียนล้มตาย ไม่มีที่สิ้นสุด ตายถมแผ่นดินเวียงสรองให้หมด ค่อยเหยียบศพคนสุดท้ายขึ้นปกครอง
© 2021 Storyside (หนังสือเสียง ): 9789179318482
วันที่วางจำหน่าย
หนังสือเสียง : 31 มกราคม 2564
ก้าวเข้าสู่โลกแห่งเรื่องราวอันไม่มีที่สิ้นสุด
คะแนนโดยรวมอ้างอิงจากการให้คะแนน 14
อบอุ่นใจ
วางไม่ลง
ชวนให้สบายใจ
ดาวน์โหลดแอปเพื่อเข้าร่วมการสนทนาและเพิ่มบทวิจารณ์
กำลังแสดง 3 ของ 14
เอริน
21 ก.พ. 2567
เนื้อเรื่องน่าติดตาม ติดที่เว้นวรรคผิดในบางช่วง ทำให้ความเข้าใจในเนื้อหาผิดไปบ้าง อ่านบางคำไม่ถูกต้องเช่นคำว่า"แหว"ต้องอ่านว่าแหว๋(หอ-วอ-แอ)แปลว่าลักษณะที่ส่งเสียงดังแสดงอาการดุและคำว่า"แหง"อ่านว่าแหง๋(หอ-งอ-แอ)แปลว่าแน่,แน่นอนซึ่งเป็นคำที่ในเรื่องจะใช้อยู่หลายครั้ง ทำให้อรรถรสในการฟังผิดเพี้ยนไปบ้าง จากที่อ่านจากบทแนะนำเรื่อง แผ่นดินของเจ้ารอยอินทร์คือ"เมืองสรอง" แต่ผู้อ่านอ่านเป็น"เมืองสอง"ทั้งในเรื่องนี้และในเรื่อง"รอยอินทร์" แต่โดยมวลรวมทั้งเรื่องสนุกน่าติดตามค่ะเมื่อฟังโสมส่องแสงเล่ม2จบแล้วให้ตามไปต่อที่เรื่อง"รอยอินทร์"นะคะเพราะเป็นเรื่องต่อจากเรื่องนี้ค่ะขอบคุณทั้งผู้เขียนและผู้อ่านที่นำเสนอผลงานที่สนุกน่าติดตามให้ได้รับฟังค่ะ
กมลพร
8 มิ.ย. 2564
ตัวเรื่องดี สนุก น่าติดตามผู้บรรยายเสียงนุ่ม ไพเราะ น่าฟัง แต่จะติดอยู่เพียงคำบางคำที่ทำให้อรรถรสน้อยลง เช่น แหว,แหงคำอ่านของ แหว คือ ห-ว-แ =แหว ไม่ใช่ ห-แ-ว ,ส่วนคำว่าแหง ก็เช่นกันค่ะ (แหว คืออาการ ขึ้นเสียงแสดงความไม่พอใจ.แหง คือ อาการแน่ใจ ยืนยัน ) นอกนั้นดีหมดค่ะ
สานิต
6 ธ.ค. 2564
มีคำอ่านออกเสียงผิด คือ “แหว”เสียงอ่านที่ถูกคือ แว๋ และ “แหง” เสียงอ่านที่ถูกคือ แว๋
ภาษาไทย
ประเทศไทย