Huzurlu Sessizlik, Turgenyev’in düzyazıda romantizmden realizme geçmekle öykücülükte eşik atladığı dönemin seçkin ürünlerinden oluşan bir derleme.

1850’lerin başında ünlü eleştirmen Belinski’nin edebiyatta sosyolojik gerçekçilik savunusundan etkilenen Turgenyev, Rus hayatından gerçekçi portreler içeren realist öykülerini yazmaya koyulur. Ansızın sevdalanmanın güzelliği, aşk ümitlerinin suya düşmesi, hayaller ile gerçekler arasındaki uçurum, mazurka ve düello, çözülen aile bağları, Rus taşrasının sebep olduğu nostalji duygusu gibi dönemin popüler temalarını ele aldığı öykülerinde unutulmaz karakterler yaratan Turgenyev 1850’ler ve 1860’ların “yeni Rus insanı”nı dünya edebiyatının hafızasına nakşeder. Modern öykücülüğün ustasından sayısız kuşağı derinden etkilemiş öyküler…

“Turgenyev’in öykülerindeki müzikal akışa 19. yüzyıl Rus edebiyatında pek az yazarda rastlanır.”
VLADIMIR NABOKOV