Pınar Akkurt

Rahat Battı'da yeni konuğum, ileri dönüşüm ve geri dönüşüme kafayı takmış bir tasarımcı, grafiker ve sürdürülebilir tasarımlar üreten sanatçı, Pınar Akkurt.

Mimar Sinan Üniversitesi Grafik Tasarım bölümünden mezun olmuş. Çöplerden ve atıklardan sürdürülebilir tasarımlar yaratıyor. Çalıştığı ustalar da onunla aynı kafada, 'abla napıyorsun başka işin mi yok' diyenler çok olmuş. Demirciler, marangozlar, yorgancılar, demir ustaları iş arkadaşları.

'Deli deliyi buluyor' diyor.

Çevresinde gördüğü atıklar derdi olmuş. Atılacak ve ömrü tamamlanan malzemeleri yeniden tasarlayarak tekrar hayata döndürmek için onlardan yeni formlar yaratmaya başlıyor. Hayata döndürdüğü tasarımlar, Amerika MOMA'da, Contemporary İstanbul'da, İstanbul Design Week'da yer alıyor. Sergiler açıyor ve atıklardan yarattığı işlerini sergiliyor.

Konserve kapaklarından dev kilimler, plastik pet şişe ve bardaklardan yeni tasarımlar yapıyor. Dünyada tek atık üreten canlı 'insan' ve bunu yarını hiç düşünmeden yapıyor diyor.

'Birimizin çöpü, diğerinin hazinesi olabilir' felsefesinden yola çıkıyor. İleri dönüşümle ürettiği ürünleri nasıl ürettiğini anlattığı ve uygulamalı gösterdiği videolar çekiyor. Yarattığı yeni tasarımları, dijitalde İleri Dönüşüm Kütüphanesi'nde yayınlıyor, amacı bu ürünleri sergilediği ve diğer sanatçılarında katkı sağladığı fiziki bir kütüphaneye dönüştürmek.

Yaptığı objeleri gören bireylere, ben de birşey yapabilirim ilhamını vermek için çalışıyor.

9 yıl boyunca Karaköy'de bir lokantanın yan vitrinini, mutfak aletlerinden oluşturduğu tasarımlarla oluşturmuş.

Doğada bulunan ve yok olması yüzyıllar alan plastiklerin yakın zamanda okyanuslarda balıklardan daha büyük bir alan kaplayacağını söylüyor. En iyisi, doğada yok olmayan malzemeleri hiç tüketmemek ya da başka bir şeye dönüştürerek kullanmaya devam etmek tanımını yapıyor. Doğada atık üreten tek canlının 'insan' olduğunu vurguluyor.

Üniversitelerde Mimarlık bölümü öğrencilerine 'okuldan toplanan atıklardan ürettikleri' İleri Dönüşüm Atölyesi dersleri veriyor. Derslerinde bir ay plastik, bir ay metal, bir ay kağıt atıklardan tasarımlar yapıyorlar.

'Wishcycling' -keşke dönüşebilse- kavramını anlatıyor. Dönüştürme işinin zor ve maliyetli bir iş olduğunu hatta doğaya ters olduğunu da ekliyor.

'Kafaya taktığım zaman takıyorum ve çözene kadar uğraşıyorum. Amacım dünyayı değiştirmek kadar büyük değil ama insanların bu konuda beynini gıdıklamak, onları harekete geçirmek ve düşündürmek istiyorum' diyor.

'Günlük kullandığımız bir çok ürünü 3-5 dakika kullanıp atıyoruz. Tek kullanımlık malzemelerin olmaması lazım. Değişim bireysel olarak yeterli değil, endüstriyel olarak kurumların ve kamunun bu konuda bir hareket başlatması lazım' diye ekliyor.

Dünyaya fayda sağlamanın hepimizin işi ve sorumluluğu olması gerektiği konusunda çağrı yapıyor.

İyi dinlemeler.