Op een keer miste de eekhoorn de mier hevig. Hij wist niet waarom, maar hij had dat gevoel tot in het puntje van zijn staart. Mier, dacht hij. Mier, mier, mier.

De eekhoorn wist dat zulke gedachten niet helpen, maar hij kon ze niet tegenhouden. Was er maar een hand in de lucht, dacht hij, die je kon gebruiken om iets ver weg te pakken... Hij zag die hand voor zich en hij zag ook de mier ergens opgekruld in een holle boomstam liggen.

De hand liep vinger voor vinger tussen de bomen van het bos door, zonder ook maar één blaadje te verroeren. Hij bleef even voor de holle boomstam staan. Toen ging de wijsvinger naar binnen en tikte op de rug van de mier.

© 2018 Querido (undefined): 9789045122960
© 2009 Querido (undefined): 9789045108766

undefined: 8. Oktober 2018
undefined: 31. Oktober 2009