Niemand weet dat hij zijn vrouw heeft vermoord, maar toch heeft Willem Termeer de behoefte zijn daad te bekennen – en wel aan de lezer van Een nagelaten bekentenis. Al in zin één vertelt de rentenier over zijn afschuwelijke daad en het beklemmende geheim waarmee hij leeft. Maar spijt heeft hij niet; Termeer ziet zichzelf als een product van een moeilijke jeugd en wijst allerlei redenen aan die hem tot zijn daad hebben gebracht. Op die manier krijgt het boek de vorm van een autobiografie, waarin de lezer steeds meer mee wordt genomen in het vraagstuk of je zelf verantwoordelijk bent voor je karakterfouten. Een nagelaten bekentenis wordt beschouwd als Marcellus Emants‘ belangrijkste werk.

Marcellus Emants (1848-1923) was een Nederlandse schrijver die vooral bekend is van zijn roman Een nagelaten bekentenis. Aanvankelijk trad hij in de voetsporen van zijn vader door rechten te studeren, maar na het overlijden van zijn vader legde Emants zich toe op de kunsten. Hij maakte bovendien vele reizen naar voornamelijk de Alpen en schreef daar reisverhalen over. Zijn stijl is in de traditie van de Franse naturalisten, en hoewel hij zelf niet actief betrokken was bij de Tachtigers wordt zijn werk vaak tot die stroming gerekend.