In De Komiek gaat het over de positie van Freek de Jonge als kunstenaar ten opzichte van zijn publiek. In De Tragiek verbreedt zijn zoektocht zich naar de plaats van de kunstenaar in de maatschappij. In De Mars rondt hij zijn zoektocht af met het pleidooi altijd in vrijheid je richting te kiezen, los van wat er van je verwacht wordt. En los ook van het links-rechts-denken waarop men hem de laatste jaren heeft proberen af te rekenen. De geëngageerde cabaretier heeft een andere, beschouwelijker kant van zichzelf laten zien en dat is hem onder ‘gelijkgestemden’ niet in dank afgenomen.