App Store

Google Play

Duizenden luisterboeken en ebooks in één app. Van grote klassiekers tot spannende romans, van kinderboeken tot boeken die je weer kind maken. Ontdek Storytel nu - opzeggen kan altijd.

Luisterboeken voor iedereen

NL - Details page - Device banner - 894x1036

Onbeperkte toegang tot een oneindige bibliotheek vol verhalen - allemaal in 1 app. 

Luisteren én lezen

Ayşe Hümeyra Eken

Mahmut Yesari’nin romanlarında toplumsal olarak en çok işlenen konulardan bazıları ise Tanzimat’la başlayan Türk modernleşmesinin, Cumhuriyet’le birlikte köklü değişmelere sebep olduğu yıllarda yaşayan Mahmut Yesari, bu değişimler karşısında duyarsız kalmamış ve romanlarında sıklıkla bu konuya değinmiştir. Modernleşme ve dolayısıyla Batılılaşma sonucunda kendi toplumuna yabancılaşmış kişilere yer verir. Bu kişiler çoğunlukla, zevk ve eğlenceye düşkün, sürekli yabancı kelimeler kullanan, toplumsal ve kültürel değerlerle bağ kuramayan bir karaktere sahiptirler.

Mahmut Yesari bazı romanlarında ise fabrika işçileri, köy ve köylü, işçilerin olumsuz çalışma şartları, toplumsal adaletsizlikler, yoksulluk gibi farklı konuları ele almıştır. Buna bir örnek olarak yazarın en tanınan romanı olan Çulluk, Türk edebiyatı için son derece önemli bir eserdir. Fabrika işçilerinin, köyün ve köylünün konu edildiği ilk roman olarak edebiyat tarihimize geçmiştir.

* * *

Cezmi kaptan, acentanın kapısından girince, sağda tezgah şeklindeki yüksek sıranın üzerine inilmiş yazı yazan memura:

- Merhaba, Lütfü Efendi, dedi.

Memur, süratle başını kaldırdı:

- Hoş geldiniz Kaptan Bey…

- İhsan Bey burada mı?

- Yemeğe çıktılar… Oturun bekleyin.

- Akşama uğrarım.

- Siz bilirsiniz.

Lütfü Efendi, tekrar işine koyulmuştu. Cezmi Kaptan sordu:

- Biz seferde iken mektup, falan geldi mi hiç?

- Gelmişse İhsan Bey’dedir.

- Peki, arayan da olmadı mı?

Lütfü Efendi, kalemi elinden attı. Derin bir hayretle bakıyordu!

eKitap Projesi

Yesari Mahmut Esat Serisi

Ak Saçlı Genç Kız

- Neden korkayım? Artık, yaşamaktan bile korkmuyorum. Çünkü yaşamak, ölümden daha korkunç… Şu korku çok fena, hem çok muzır bir şey… İnsanların bütün korktukları başlarına geliyor… Hastalık, yalnızlık, her şey, her şey… Hiçbir şeyden korkmayanı, ne tehdit edebilir…

- Sizi tanımıyorum!

- Ben, sizleri, hepinizi çok iyi tanıyorum. Ovayı, aşağıları görmek için, dağa, yükseklere çıkmak lazım… Dağ başına çıktığınız vakit, gözleriniz kararıyor; başınız dönüyor… Dağ rüzgarları, insanın soluklarını kesiyor ve bir deniz gibi tutuyor… Buna alışıyorsunuz ve işte o zaman, merdivenden inerken gözleri kararan sinirli şehir insanı olmaktan kurtuluyorsunuz…

Suadiye plajının önünden geçerlerken Melike, yol kenarına attığı kanlı mendili düşündü ve kahkaha ile güldü:

Ziya, yine hayretini gizleyememişti:

- Ne kadar şensiniz!

- Hayata karşı kuvvetli olmak lazım… Siz de gülünüz!

Dağ Rüzgarları

Hayır, kimsenin suçu yok… Bir takım işsizleri bile beslediğim, onlara baktığım için kabahat bende… Çünkü onları işsizliğe alıştırdım, ahlaklarını bozdum… Bir sürü koca aşifteleri affettim, onlar yüz buldular, tabiatıyla peşimi bırakmadılar. Kabahat kimde? Yine bende! Hangi birini sayayım… İşte bu iki kadın, bizi zorla musibetten çıkardılar? Soruyorum, silah mı çektiler? Ne yaptılar? Gevşeyin, biziz… Haydi, şimdi korkun bakalım… Vaziyeti olduğu gibi kabul ediyoruz. Çünkü sonunda insanlarız!

 Göğsünü yumrukluyordu:

 - Bütün suç benim… Kalbimin suçu!... Cefayı da ben çekeceğim!

Kalbimin Suçu

Kendilerini kandıran ve büyük borca sokan bir tefeciden, iki arkadaşın intikam almak için yaptıkları anlatılıyor.

Hınç

Genç kadın, söylerken Hamide Hanım, kendi kendine düşünüyordu… Kevser Hanım’ın sağlığında değil, öldükten sonra bile, gözleri üstünde kalan parası, onlara hayır edecek miydi? Yoksa yaşadıkları müddetçe ölünün açık giden gözleri, kızgın iki neşter ucu gibi huzurlarını rahatlarını dağıtacak mıydı?

Ölünün Gözleri

Aradan yirmi seneye yakın bir zaman geçti… Hatta harbin biraz gerisine, yedeklerden siperlere gönderileceğimiz geceden bir gece evvel, bana tevdi edilen bu sırrı, yirmi sene sakladım.

Artık bu vakanın, bugün ne şahidi, ne de kahramanı var.

Peki, Hüsrev Bey, niçin bu sırrı bana ifşa etmişti? Acaba, günün birinde yayınlanacağını mı ummuştu?

Ne münasebetle?

O zaman, bu imkan ve ihtimali söyleyecek olsalar, en evvel ben gülerdim. Vaziyet, bulunduğumuz mevki itibariyle, ben de, Hüsrev Bey’den daha az tehlikede değildim. Ben de onun kadar ölüm tehditleri altında yaşıyordum.

Fakat, yine soracağım, Hüsrev bey, niçin bu sırrı bana ifşa etmişti?

Kanlı Sır

Yeryüzünde, her şey hayata yeni doğar, yeniden hazırlanır gibi, su sinekleri, tabiatın kendilerine lütfettiği bir günlük ömrü, bir tek bahar gününü, uçmakla geçirdiler.

Karanlıklardan ışığa doğmuşlardı, kendi hayallerinden başka renk, başka ışık görmeden, yine karanlıklara döndüler.

Modaya, hayal aleminin renklerine aldanıp hayatı bunlardan ibaret gibi gören gençlerin yaşadıkları ve sonuçlarını anlatılıyor. Yaklaşık yüz yıla yakın bir zaman öncesi yaşananlar, sanki bugünkü gençliğin yaşadıklarını önceden görmüş gibi…

Su Sinekleri

Nevres Vacit, kardeşine; ihtiyarlığın kadere razı oluşundan bahsederken bir ayıp gibi saklamak istiyordu. Çünkü kadere rızadaki feragat; bir bağış, kendiliğinden bir bahşediş, bir isyandı. İsyanda işte bu feragatin asaleti yoktu. İhtiyarlık hırsı denilen hayata tırnaklarını takıp, sonuna kadar didişmek, çırpınmak gibi neticesiz, hatta acınacak bir direnişten, ayak direyişten başka bir şey değildi.

Hürrem Hakkı ise, ihtiyarlığı üzerine kondurmamasına rağmen, kuvvetin nerede başlayıp, nerede bittiğini biliyordu. O, yalnız burnunun ucuna konacak sinekleri avlamaya razı olmuş, yorgun, yaşlı köpekler gibi idi. Ürkütmemek, hatta ölü, leş hissini vermek şarttı.

Rasih Nevres, iki ihtiyarın tutmak istediği iki ayrı yolu görüyordu.

Fakat ikisinin de sendelemeden, hatta düşmeden yürüyebilecekleri çok şüpheli idi.

Acaba, hangisi daha çok ümit besliyordu. Nevres Vacit, romanı ile bir hak kazandığına emindi, ümitlenebilirdi. Lâkin Hürrem Hakkı?

Zarafeti ile Belma’yı, etkilediğine, etki edeceğine emindi, onun da ümide düşmek hakkı idi!

Rasih Nevres, Belma’nın biraz evvel söylediklerini düşündükçe, babasıyla amcasına ne derece acımak lazım geldiğine şaşırıyordu. Hatta acımak da kâfi değildi. İki ihtiyarı, kollarından tutup sarsmalı, hakikatin acılığını ve dehşetini anlatmalı idi.

Belma’nın hırsı, ateşi, bu iki yorgun ve halsiz ihtiyarı bir darbede yere serer, öldürür, bir anda yok ederdi. Hem de onların, kendi hayallerindeki planlarından, düşündüklerinden bir tanesini, en küçüğünü uygulama imkanı ve ihtimalini bırakmadan…

Bahçemde Bir Gül Açtı

Esrarlı ve tehlikeli bir kadının ve onun parmağından çıkarmadığı Yakut Yüzüğün hikayesi.

Yakut Yüzük

20 ADET KÜÇÜK HİKAYE:

 

1- AŞK YARIŞI

2- GECELEYİN SOKAKLAR

3- PENCERELERİN DİLİ

4- BATAKLARDA

5- HAYATTAN ENSTANTANELER

6- KIRLANGIÇLAR !

7- MAHALLENİN NAMUSU

8- SEVDA İHTİKARI

9- YAKACIK MEKTUPLARI

10- ÇAPRAZIN ROMANI

11- BİR KEÇİYE BİR ADAM

12- KAHVECİNİN DERDİ

13- KÜR SAATLERİ

14- DÜĞÜNSÜZ KÖY

15- ZİYARET GÜNLERİ

16- AKŞAM GARİPLİĞİ

17- HASTA ARKADAŞIM

18- BEKLENEN DOSTLAR

19- BİR KAHKAHANIN SUÇU

20- YAŞAMAK KAYGISI

AŞK YARIŞI

 

- 1 -

 

Gece saat bir… yağmurlu bir yaz gecesi…

 Bir otomobil, Şişli’nin tenha bir sokağına sapıyor ve köşeyi döner dönmez duruyor.

 Bir erkek sesi – (Şoföre) Hayır.. Durma… ilerideki büyük apartmanın önünde dur…

 Bir başka erkek sesi – İki adımlık yer… Yürürüm…

 Bir kadın sesi – Yağmur bardaktan boşanır gibi yağıyor… Sır sıklam olursunuz.

 Birinci erkek sesi – Haydi durma, çek…

 Otomobil, tarif edilen büyük apartmanın önünde durur.

Yesari Mahmut Esat Serisi

Yesari Mahmut Esat Serisi

De serie op volgorde

Luisteren én lezen