Może i fabuła jest ciekawa, ale styl pisarski to poziom schludnej pensjonariuszki relacjonującej wydarzenia, w których bierze udział.

Autorka chyba postawiła sobie wyzwanie pt. Zmieścić wszystkie stereotypy związane z rozstaniem, samodzielnym wychowaniem dziecka i miłością, jakie uda się jej znaleźć. Oczywiście matka dziecka musi pokochać na nowo ojca dziecka, bo dziecko musi mieć MĘSKIE WZORCE. Można też skrócić te dylematy o połowę, bo naprawdę nie ma tam nic wartego uwagi. Bohaterka to taka mdła postać, której trudno kibicować. No i żal sąsiada, któremu narobiła nadziei.

Fajna świąteczna książka ☺️

Natalia Sońska jak zawsze w formie. Te dialogi podobały mi się tym razem, choć rola sąsiada mnie nie przekonała. Ale jak na problematykę powieści, autorka świetnie wybrnęła. Żeby każdy syn tak miał...

Polecam

Ciekawa pozycja, ciekawie napisana i przeczytana. Polecam

Bardzo ładna

Wciągająca

Cudowna polecam każdemu nie tylko na święta

Piękna książka o niełatwych życiowych wyborach. Przepięknie przeczytana. Gorąco polecam