Dla czytelników prozy Pilipiuka nie ma tu nic nowego. Przedstawiane są znane i jasno określone poglądy Wielkiego Grafomana. Gdyby "wywiad" prowadził ktoś bardziej krytyczny mógłby podważyć niektóre tezy. Na przykład o tym, że stowarzyszenie mogłoby kupić i wyremontować dworek że składek. Zapytać, o to, że skoro by się wzięło kredyt, to z czego by się go spłacało? Czy nie uważa, że Komuda, który chciał z bandą kolegów napaść na gościa w dresie sam się zachował jak archetypiczny dresiarz - napaść z kumplami na jakichś ludzi, bo nie podoba nam się ich wygląd. I napadamy bo jest nas więcej i mamy narzędzia do robienia krzywdy. Narzekanie, na rozpustę moralną kleru protestanckiego, bez zająknięcia się o katolickim. I ta urocza uwaga gościa, który skończył archeologię, o tym że jest masa ludzi, którzy pokończyli nikomu niepotrzebne studia a nie ma nikogo, kto by dorobił detal na tokarce. A wcześniej sam mówi o micie "skończ studia, żeby coś znaczyć".