App Store

Google Play

Details page - Device banner - 894x1036

ก้าวเข้าสู่โลกแห่งเรื่องราวอันไม่มีที่สิ้นสุด

ฟังและอ่าน

A.F.Th. van der Heijden

Het is 30 april 1980, de dag van de inhuldiging van koningin Beatrix. De sfeer in Amsterdam is explosief, onder het motto: 'Geen woning, geen kroning'. De werkloosheid is hoog, de woningnood schrijnend, lege panden in Amsterdam worden gekraakt. Rookbommen en gevechten tussen krakers en ME'ers markeren de overgang naar een nieuwe koningin. Tegen dit decor laat A.F.Th. van der Heijden zijn held Albert Egberts met scharen auto's openbreken om aan geld te komen voor drugs.

Sander de Heer

Querido

De tandeloze tijd

De slag om de Blauwbrug

Hoofdpersoon Albert Egberts wil de doorknagende tijd zijn tanden ontnemen. Maar door te 'leven in de breedte' dreigt zijn leven tot stilstand te komen. Amsterdam moet zijn leven weer in beweging brengen en hem van zijn seksuele onvermogen verlossen. Toch zakt Egberts steeds verder af naar het Zuiden, het domein van zijn jeugd, om naar wortels van zijn impotentie te zoeken. Hij stuit op verdachte data, vallende ouders, dronkenschap, een besmette geboorte... 
 Onder de naam A.F.Th. is Van der Heijden aan een groots opgezette tweede cyclus begonnen: Homo duplex. Deel 0 werd unaniem lovend door de pers ontvangen. Vallende ouders verscheen oorspronkelijk als deel 1 van de cyclus De tandeloze tijd en verschijnt nu voor het eerst los van die cyclus, voor iedereen die na De Movo Tapes verder wil lezen en zich nog niet aan De tandeloze tijd heeft gewaagd.

Vallende ouders

'De meest in het oog lopende kwaliteit van Van der Heijden is zeker in De gevarendriehoek zijn meeslepend verteltalent. De verschillende scènes zijn sterk beeldend geschreven, vaak bij het impressionistische af. Hij is een van de heel weinige naoorlogse schrijvers bij wie het leesteken van de drie puntjes weer her en der in de tekst opduikt.' - Aad Nuis in de Volkskrant 

 
'A.F,Th. van der Heijden heeft een kleine vijfhonderd bladzijden toegevoegd aan zijn kolossale romanonderneming getiteld De tandeloze tijd. En je kunt er niet onder uit: de vijfhonderd bladzijden die samen De gevarendriehoek heten, zijn van een overrompelende schoonheid en getuigen van een meeslepend verteltalent. 
 Ontroerende passages, humoristische schetsen, schokkende gebeurtenissen, filosofische overwegingen, kindertragedies, grotemensenleed, familiekronieken, sociologische uiteenzettingen, alles komt perfect gedoseerd en afgewisseld aan bod. 
 En, niet in het minst belangrijk, Van der Heijden schrijft een uiterst verzorgd Nederlands, prachtig van stijl, met steeds weer verrassende beeldspraak.' - Hans Rooseboom in De Stem 

 
'Ook dit deel is ontzaglijk lezenswaardig, behendig geschreven, geestig en beeldend. Een zo intelligente verteller, met een zo brede aanpak, bestond er nog niet in de scale van de huidige letteren.' - T. van Deel in Prisma-Lectuur-voorlichting 

 
'Nu al staat vast dat De tandeloze tijd een van de indrukwekkendste prestaties is in de naoorlogse Nederlandse literatuur.' - Paul te Molder in De Waarheid

De gevarendriehoek

'Alleen al het korte hoofdstuk waarmee het verhaal het verhaal besluit verdient het wat mij betreft om binnen twee weken klassiek te zijn.' - Reinjan Mulder in NRC Handelsblad

'Een uitbundig en indringend verhaal dat zich op verschillende niveaus laat lezen. Het is moeilijk een beter propagandamiddel te bedenken voor het Nederlandse boek in het algemeen, de literatuur in het bijzonder, de Tandeloze tijd meer in het bijzonder.' - Hans Warren in de Provinciale Zeeuwse Courant

Louis van Beek

Weerborstels

In Het Hof van Barmhartigheid behandelt Albert Egberts het leven als een experiment in verwording en verloedering, met als doel de werkelijkheid van haar vlies van vertrouwdheid te ontdoen. Als hij tenslotte van 21 op 22 september 1977 zijn levensdag gaat vieren, doet het experiment hem uiterst onzacht op de besneeuwde bodem van de nacht belanden. 
 Tijdens zijn reis door het schemerduister van het vagevuur maken we onder anderen kennis met de Napolitaanse kinderhandelaar Gesù, de basgitarist en guerrillero Freek, de in z'n eentje Kristallnacht spelende neo-fascist Baartscheer, en een gedetineerde huisvrouw die het gitzwarte sprookje van de dubbele oudermoord vertegenwoordigt.

Het hof van barmhartigheid

'Martelaarschap voor iedereen, martelaarschap in het ziekenfondspakket.' Zo ongeveer zou, in de stijl van dit boek, de schreeuw van elke tobber hier op aarde om erkenning van zijn gemodder en geploeter verwoord kunnen worden. Geen christelijk martelaarschap, gecanoniseerd in een heiligverklaring, maar een dat mensen uit onstuitbare aandachttrekkerij over zich afroepen, of waar ze al dan niet moedwillig naar op zoek gaan. Albert Egberts en zijn levensgevaarlijke flirt met de heroïne. Flix Boezaardt die zijn geliefde opoffert aan zijn realistische kunst. Baartscheer die namens zijn neo-fascistische club de klappen in ontvangst neemt. de huisvrouw die de wereld opzadelt met de bekentenis haar ouders te hebben vermoord... Allemaal hunkeren ze, ieder op hun eigen manier, naar erkenning van hun zelfgekozen last.

Onder het plaveisel het moeras

Een achttienjarige jongen overlijdt onder verdachte omstandigheden in een politiecel. Ernst Quispel, voormalig rivaal in de liefde van Albert Egberts, krijgt als advocaat van de nabestaanden het dringende verzoek enige helderheid te verschaffen in de dood van deze krakersleider. Vanwaar zijn weerzin tegen die rol? Hij accepteert het verzoek onder druk, maar verricht zijn taak dubbelhartig. Hij zet uiteindelijk zijn geloofwaardigheid,
zijn carrière en de veiligheid van zijn gezin op het spel.

Advocaat van de hanen

Ze noemden haar schertsend Tientje Poets - maar haar schoonmaakwoede ging over lijken.

In De helleveeg keert A.F.Th. van der Heijden terug naar het decor en de personages van zijn vermaarde cyclus De tandeloze tijd. We maken kennis met Albert Egberts' tante Tiny. Ze lijdt aan smetvrees en heeft een dwangmatig scherpe tong. Voor Albert is tante Tiny even afschrikwekkend als intrigerend. Met majestueuze beheersing van de stof en met humor voert Van der Heijden ons zijn vertrouwde en hernieuwde universum binnen, en levert daarmee het bewijs van de vitaliteit en kracht van zijn schrijverschap.

De helleveeg

De relatie tussen reclameman Nico Dorlas, halverwege de veertig, en zijn jongere vriendin Désirée staat op springen. Dorlas' aanhoudende drank- en drugsconsumptie, zijn handtastelijkheid en zijn aan paranoia grenzende verlatingsangst vormen een dodelijke combinatie. Als Désirée de benen neemt, rest Dorlas één conclusie: zij moet sterven, en hij zal met zijn vriendin ten onder gaan.

Dorlas wordt bijgestaan door Ernst Quispel, de advocaat uit Advocaat van de hanen (1990), die twintig jaar grijzer en twintig jaar cynischer is geworden. Binnen een etmaal zien we het universum van Nico Dorlas verkruimelen.

Kwaadschiks is een literair moordmysterie zoals alleen A.F.Th. van der Heijden dat schrijven kan: geworteld in de Amsterdamse actualiteit, maar met universele reikwijdte, compact en tegelijk diepgaand.

Kwaadschiks

Twee getrouwde vrouwen, allebei moeder en midden veertig, storten zich in een lesbische amour fou zonder weerga. Zwanet Vrauwdeunt, die het verhaal vertelt, doorkruist in een schaamteloze innerlijke monoloog het erotische paradijs dat zij met haar geliefde Corinne Suwijn heeft ontdekt. Albert Egberts, echtgenoot van de een en voormalig minnaar van de ander, is aangewezen op het sleutelgat.

Stemvorken gaat niet alleen over liefde en lichamelijkheid, maar ook over verval dat komt met het voortschrijden van de tijd. Zwanet en Corinne raken betrokken bij de zoektocht naar Tibbolt ‘Movo’ Satink, die is verdwenen na een veldslag tussen voetbalhooligans, maar een sleutelrol vervult bij de genezing van een ernstig verwarde vrouw over wie zij zich ontfermen. Uiteindelijk is het de vijandige buitenwereld die hun liefde te gronde dreigt te richten.