App Store

Google Play

Details page - Device banner - 894x1036

ก้าวเข้าสู่โลกแห่งเรื่องราวอันไม่มีที่สิ้นสุด

ฟังและอ่าน

Anne Vegter

Baby's en biggen, lange lijnen en open ruimtes: deze nieuwe bundel van de voormalig Dichter des Vaderlands bevat big data! Een explosieve verzameling nullen en enen die het verhaal vertelt van pijn en woede, maar in een vorm die chaos verheldert en uitzichten biedt - 'ik zeg het niet graag, maar de zee is eerlijk'.

Vegters poëzie wikt, weegt en mikt. Persoonlijke gedichten worden geplaatst tegenover een lange tekst over de Europese reis van de Zuid-Afrikaanse Ingrid Jonker. Taal verbindt het energieke met het angstige, het speelse met het pijnlijk snijdende.

Querido

Luisterbundels

Big data

Charlotte Van den Broeck

iets in het vlees, uren na het schot nog, zal pulseren
tot ook dat op is, herinnering aan een hartslag
welk dier hielden we ons voor te willen raken?
we jaagden altijd al op elkaar in onszelf

Dit zijn gedichten als nomadische behuizingen. Het woord 'nachtroer', de naam van een Antwerpse nachtwinkel, vormt het vertrekpunt van deze tweede bundel van Charlotte Van den Broeck. De gedichten worden aangedreven door een diep verlangen naar ontheemding, verdwijning, naar een opgaan in de permanente stroom van het tomeloze leven.

De Arbeiderspers

Nachtroer

Iduna Paalman

Er is nog niets aan de hand. Maar als je de linzen op je bord aanziet voor een ziekte onder de microscoop, begin je toch te twijfelen. De dichter in de poëzie van Iduna Paalman is angsthaas en riskmanager ineen. In haar zinnen spreekt het gevaar je geruststellend toe, maar wat moet je geloven? Kun je de rekenfout uit een staalconstructie halen, liefde vasttimmeren in een nieuw huis, onbezorgd blijven als je naast een sluipschutter zwemt?

Ondertussen wordt het steeds warmer en blijken weilanden, matrassenwinkels en uitgeholde taarten ongeschikte schuilplaatsen. De grom uit de hond halen zoekt naar manieren om onheil te bezweren, in voorschriften, sprookjes en dat vreemde vermoeden: dat het misschien wel goed komt.

De grom uit de hond halen

Hester Knibbe

In Inzake dit huis verwondert Hester Knibbe zich over de tweekamp tussen de hang naar een solide thuis en de wens uit te breken. Ze buigt zich over de liefde, over behouden en loslaten, macht en onmacht. Ze beziet nieuwsgierig de wereld om haar heen en het eigen lichaam, de mens als falende god en aanbidder ineen. Ze vraagt zich af hoe het is om met een handicap in het leven te staan en peilt de gewaarwording durend op weg te zijn. En dat alles doet ze in een kloeke, zorgvuldig gecomponeerde bundel die als vanouds barst van een uitgebalanceerde lyriek.

Inzake dit huis

Geert Buelens

De samenleving staat onder hoogspanning. De planeet is vergiftigd. De dichter probeert homeopathie door verongelijkt, woedend, al te zeker van zichzelf de tegenstellingen op scherp te zetten. Hoe de achterkleinkinderen van de Verlichting zachtjes indutten.

Terwijl het gros lag te zonnen

werd de inzet verhoogd

het kabaal begrepen als betrokkenheid

en de voorruit afgeplakt met roze kranten.

Ofwa

Anna Enquist

In Berichten van het front hervat Anna Enquist de grootse en bittere expeditie die ze voor de duur van één bundel (haar vorige, Hoor de stad) had opgeschort: 'het losmaken/ van de dochter uit ons'. Losmaken ook om de verlorene vervolgens weer in het wild te kunnen aantreffen. Maar nooit eerder werd er zo systematisch en verbeten jacht gemaakt als nu. In vier keer tien gedichten wordt het ontbrekende kind gezocht in de onderwereld, de witte koude van het hooggebergte, de omringende natuur en de jacht van het spel. De buit? 'Wantrouw / de woorden. Luister goed. En koester de muziek.'
 

Over Berichten van het front:
'De "Demetercyclus" van Enquist raakte me diep. De "ik" laat de radeloosheid zien van deze godin van de landbouw (ook wel beschouwd als moeder aarde) als zij denkt dat haar dochter dood is.' - Hans Puper in Meander

'Een bijzonder indringende cyclus [...] waarin de gang van de seizoenen wordt verbonden met de onderwereld, met dood en verrijzenis.' - Dirk de Geest in MappaLibri

Berichten van het front

Bart Moeyaert

Wat zou je doen, zei de buurman,

als je morgen in de keukenla

de ware liefde vond? Of om het

minder gek te maken, voor je deur?

Ik zei: meneer, ik zou er in de eerste plaats

zo goed als mogelijk voor zorgen

en ik zou orde scheppen, denk ik.

Alle vorken bij de vorken. En

de drempel zou ik schrobben

voor als het nog een keer gebeurt.

De jeugd, een liefde, de vitaliteit van ouders: alles is vluchtig, alles vervliegt. De tijd is ongrijpbaar - en toch doet Bart Moeyaert een poging hem in taal te vangen. Omdat afscheid nemen ook opnieuw beginnen is, opnieuw beginnen tegen wil en dank soms, maar niettemin: opnieuw beginnen. De gedichten in Helium zijn er de intieme getuigenissen van.

Helium

Eva Gerlach

Oog bestaat uit negen afdelingen die samen een omgekeerde reeks van Fibonacci vormen. Deze reeks, die Gerlach al sinds haar bundel Dochter (1984) fascineert, is vaak terug te vinden in de natuur: de rangschikking van de zaden in zonnebloemen, een orkaan, de vorm van ons sterrenstelsel... In Oog wordt een orkaanachtige beweging aangejaagd, bekeken vanuit het standpunt van iemand op het vasteland. Steeds toenemend geweld (met ups en downs) piekt tegen het eind van de bundel, abrupt gevolgd door de stilte in het oog - waarna de orkaan zich met volle kracht in omgekeerde richting kan hernemen.