Bir kitap düşünün 8 saat ve sonunda ortada kalıyorsun. Sanki son bölümü basmayı unutmuşlar ya da evdeki kedi falan yemiş. Hayal kırıklığı..

Stefan Zweig’ı neden karanlık ve depresif bulduklarını hiç anlamamışımdır. Bu da aslında ruhu çok güzel insanların mutlu olma çabalarını kimseyi ötekileştirmeden, kötü kahraman yaratmadan gerçekleştiren bir hikaye. Özellikle Christine’in dağ otelinde geçirdiği süre mükemmel anlatılmış, tamamını yüzümde aptal bir gülümsemeyle dinledim. Çok güzeldi....

İsveç alpleri neresi ya? İsviçre olmasın? Aaah Storytel Türkiye!

Kitapta İsveç diye geçen yerler aslında tabiki İsviçre.Tirol ismini Tayrol diye telaffuz etmek ne demek oluyor,bu seslendirmen arkadaşların seslendirdikleri kitaplarda geçen yabancı kelimelerin telaffuzlarını en azından bugünümüzün internet çağında doğru yapmalarını beklemek çok bir zahmet olmasa gerek.Storytel kaliteyi bu anlamda düşürmemesini istiyorum.

Muhteşem bir hikaye. Okumak için ayırdığım zamanın çok ötesinde aklımı açtı. Zweigh tarzı boşa yazılmış tek bir kelime dahi yok. Bence satranç kadar çarpıcı bir o kadar da düşündürücü.

10. Bölüme kadar pek de sürükleyici değildi ara sıra sıkıldım ama 10. bölümü dinleyince ve kitap bittiğinde keşke devam etseydi diye kalakaldım.

Kitap yarıda kalmış Devamını bekliyorsun Aaa diyor insan

Okuyucuya bırakılan etkili bir son... Kendimiz yazalim... Modern olduğu varsayılan dünyada insanların zavallılığı. Stefan Zweig çok etkili bir yazar. Ve zamanını çok da iyi irdelemis bir yazar .. Teşekkürler ..

Stefan Zweig’in tüm kitaplari gibi mükemmel. Sanirim en uzun kitabi buydu. Seslendiren kisinin agzina saglik. Kadin karakterin sesini feminen ve cilvi, erkek sesini maskülen seslendirmesi çok hos olmus. :)))

Stefan Zweig... Yine iç sesin, “yenikliğin” ve intiharın gerekçelendiriyor bir eser. Bana göre her eser otobiyografilerin bir parça... Bu eser de öyle...