Nasze ostatnie spotkania z królem Dawidem było raczej mało krzepiące.

Obserwowaliśmy, jak popełnia moralne kompromisy i dopuszcza się najcięższych grzechów. Byliśmy świadkami tego, jak pod ciężarem konsekwencji jego wyborów zaczęła się rozpadać jego rodzina.

Nic dziwnego, że Dawida przytłaczało poczucie winy i samotność. W takiej chwili potrzebował nie kaznodziei, lecz przyjaciela. Osoby gotowej wysłuchać i wesprzeć.

Bóg posłał do jego życia kilka osób, które w najciemniejszym punkcie jego życia podniosły go na duchu.

undefined: 12 novembre 2018