App Store

Google Play

is Device Banner Block 894x1036

Stígðu inn í heim af óteljandi sögum

Hlustaðu og lestu

Miroslav Žamboch

Koniasz jest jednym z lepszych najemników. Nic zatem dziwnego, że otrzymuje bardzo trudne i nietypowe zlecenie. Szybko przekonuje się, że to zadanie jest również niezwykle niebezpieczne. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy na jego drodze staje potężny przeciwnik gotowy zrobić wszystko, by nie dopuścić do realizacji przedsięwzięcia. Mimo, że Koniasz konsekwentnie realizuje cel, nic nie układa się tak jak powinno. Wszystko wskazuje na to, że wyprawa może nie dotrzeć do celu. Jej los wydaje się przesądzony. W obliczu klęski każdy rozsądny człowiek spakowałby manatki i ruszył w siną dal. Tymczasem "człowiek do wynajęcia" nie rezygnuje. W końcu, umowa jest umową, a dobry najemnik ma swój honor. Tak jak Koniasz. "Na ostrzu noża" to wciągająca powieść, w której los bohaterów splata się z polityką, intrygą i zdradą. To uczta złożona z dań, doskonale doprawionych mieszanką adrenaliny i namiętności. Dla smakoszy.

Kamil Pruban

Fabryka Słów

Cykl o Koniaszu

Na ostrzu noża

Koniasz, jaki jest, każdy widzi. Zrobił w konia niejednego gorszego od siebie zbira i mordercę.
 
 Nie miał wyjścia. Biegnie w gonitwie, w której stawką jest życie.
 
 Na śniadanie rozbija parę łbów, na obiad pożera płatnego zabójcę, na kolację przetrąca oddział opancerzonych jeźdźców. A wolałby... poczytać.
 
 Jego mocodawca, Miroslav amboch, po raz kolejny zaprasza na wyprawę do świata twardzieli, charakternych kobiet i typów spod ciemnej gwiazdy, w którym aż kipi od akcji, mordobicia i walk. Gdy my salwujemy się zamknięciem książki, Koniasz zszywa i liże odniesione rany.
 
 W czwartej odsłonie swoich losów (po 2 tomach powieści "Na ostrzu noża" oraz 1 części "Krawędzi żelaza") - nadal poszukiwany żywy lub martwy.
 
 * * *
 
 Koniasz to zabijaka twardy, bezlitosny dla swoich wrogów, ale posiadający uczucia i ludzkie odruchy. amboch świetnie go wykreował, czyniąc z niego strasznie brzydkiego faceta, a nie cukierkowego wojownika z nagim, nasmarowanym oliwką torsem i przepaską biodrową.
 
 Marcin "Sharn" Byrski, Valkiria
 
 Koniasz jest już starszy, nieco mądrzejszy i wolniej regeneruje się z ran (chociaż w rankingu na łatwość zabicia nadal plasuje się pomiędzy słoniem a nosorożcem), a ponadto od czasu do czasu myśli o tym, żeby wreszcie rzucić miecz, znaleźć sobie mądrą kobietę i osiąść gdzieś na stare lata. (...) Grunt jednak, że pomiędzy sentymenty zawsze wtrąci się jakiś bandzior z mieczem, ewentualnie lokalny mistrz szermierki, który skutecznie wybija Koniaszowi z głowy myśli o spokojnej starości. W rezultacie drugi tom Krawędzi żelaza pozostaje książką napakowaną akcją, choć kilka spokojniejszych przerywników każdy Czytelnik na pewno przyjmie z wdzięcznością.
 
 Piotr "Rebound" Brewczyński, Poltergeist

Krawędź żelaza

Wielcy tego świata już o nim wiedzą.
 
 Nielegalne polowania na artefakty z przeszłości - Koniasz!
 
 Zrujnowany rynek handlu zbożem - Koniasz!
 
 Krach na giełdzie szmaragdów - Koniasz!
 
 Skandal dyplomatyczny na Pustyni Gutawskiej - Koniasz!
 
 Jeden człowiek! Jeden sprawca wszystkich koszmarnych niepowodzeń! Podróżnik, zwiadowca, awanturnik, najemnik.
 
 Rusza polowanie, jakiego dotąd nie znała historia. Cesarscy komandosi, wojownicy ninja, Konwent do zwalczania magii i bezlitośni czarodzieje. Wszyscy chcą tylko jednego...
 
 Zabić go! Zabić Koniasza! Mordujcie go tak by czuł, że umiera...

Koniasz. Wilk samotnik