We zijn in Leuven. Er groeit wat aan de Vaartkom. De oude industriële site rond de Vaart en de Dijle wordt een plaats waar artistieke zielen elkaar vinden.

Marion woont er met haar vader en naast hun huis komt een nieuwe bioscoop: Der Mandarin. Om de zaal te vullen laat de eigenaar enkele buurtbewoners gratis binnen. Sympathie voor het initiatief drijft Marion om, samen met haar vader, de bioscoop te bezoeken. Haar vader, die dement is, herleeft. In Der Mandarin worden alleen Duits Expressionistische films uit de jaren '20 gedraaid, het programma varieert weinig, maar toch blijven Marion en haar vader gaan, avond na avond. En dan zijn er Werner en Frieda. Marion houdt van de ene en haat de andere, maar zo is het leven: in zwart en wit.