Elke keer als ik dit luisterboek luister ben ik bang dat deze man zijn laatste adem doet. Wat een gehijg en gesmak. Echt onmogelijk om serieus naar te luisteren. Ga voor het boek en vermijd de audio. Nu ik door een comment erachter ben gekomen dat de verteller een ziekte heeft waardoor hij dus zo ademt en hijgt, heb ik er respect voor dat hij dit doet en kan. Maar het blijft moeilijk om naar te luisteren.

Wat een indringend beschreven jeugdtrauma. Dit trauma beheerst het verdere leven van de persoon. De schrijver leest het zelf voor, nu een oude man. Dit maakt het verhaal extra ontroerend. Een verloren jeugd en daardoor een verloren leven.

Ik heb het boek nog niet geluisterd/gelezen maar is het ook een idee om reviews, die louter bestaan uit bijv. ‘kutstem’ of ‘kutboek’ te verwijderen?

Wat ongelofelijk knap van Jeroen Brouwers om zijn verhaal zo eerlijk op papier te zetten EN het ook nog zelf voor te lezen! Wat een prestatie! Mensen die zelf kampen met trauma's weten, hoe moeilijk dit is. Sterkte voor meneer Brouwers en iedereen met de gevolgen van trauma. 🕊

Jeroen Brouwers is een held.

Geen fan, noch van het boek, noch van de stem.

Mooie beschrijving van een onvoorstelbare gruwelijke periode.

Dat iemand zijn trauma’s zo mooi weet te verwoorden en zelf zo goed kan duiden op welke wijze hij daar als mens door getekend is, maakt dit een prachtig boek. Hoe schrijnend ook. Zijn stem is even wennen, maar zelfs ik, zeer gevoelig voor stemmen, heb het boek uitgeluisterd.

Het boek zal vast goed zijn. Jammer dat het wordt voorgelezen door iemand waarvan je je bij iedere zin afvraagt of hij bij de volgende zin niet al is overleden... Niet te luisteren zo...

Jeroen Brouwers heeft geen fijne voorleesstem. Maar een pijnlijk mooi boek heeft hij wel geschreven.