Eind 2002 overlijdt Rosita Steenbeeks vader. Precies een maand later worden Rosita en haar moeder door een neef thuisgebracht na een "troostetentje'. Hij verliest de macht over het stuur en rijdt tegen een boom. Haar neef is op slag dood, Rosita en haar moeder raken zeer ernstig gewond.
Intensive care beschrijft in krachtige, beeldende scènes de verwarrende periode van de rouw en het moeizame lichamelijke herstel van Rosita Steenbeek en haar moeder. De twee vrouwen klampen zich vast aan elkaar en aan hun familie, en krabbelen langzaam op, doordat ze in alle ellende steeds oog houden voor het dierbare en voor het komische. Steenbeeks subtiele, registrerende stijl maakt Intensive care tot een aangrijpend verhaal waarin dramatische gebeurtenissen, ontroerende herinneringen en fijnzinnige beschrijvingen elkaar afwisselen.