Jakob Witbooi is een zwarte Zuidafrikaan, een kleinzoon van vrijheidsstrijder Hendrik Witbooi. Hij vecht mee met de geallieerden, omdat Winston Churchill de zwarten in Zuid-Afrika stemrecht beloofde als ze mee zouden vechten tegen de nazi’s. Samen met duizenden witte, zwarte en bruine Zuid-Afrikanen wordt hij in 1942 in Noord-Afrika krijgsgevangen gemaakt en naar Europa vervoerd. Ondanks de barre omstandigheden in de krijgsgevangenkampen blijven de rassenverhoudingen van thuis bepalend voor de onderlinge verstandhouding. Als Jakob en zijn vrienden eind 1944 als dwangarbeiders bij IG Farben in Auschwitz III terechtkomen, begrijpt hij dat dit het ultieme gevolg van racisme is. Heimelijke gesprekken met een Joodse Amsterdammer doen hem inzien dat zijn vertrouwen in de belofte van Churchill onterecht is. Het einde van de oorlog zal de Zuid-Afrikanen apartheid brengen, geen vrijheid.