Powieść przedstawia wydarzenia w Rzymie, w pierwszym wieku, pod koniec panowania Nerona. Rzymski patrycjusz Marek Winicjusz darzy uczuciem chrześcijankę, królewnę ligijską Ligię, która jest zakładniczką. Gdy kobieta nie godzi się na zostanie jego kochanką, mężczyzna postanawia porwać ją z domu dla ubogich chrześcijan. Zostaje ranny, a pomocy i opieki udzielają mu wyznawcy Jezusa, w tym sama Ligia. Zakazana miłość, narażona na niebezpieczeństwa i przeszkody, dała autorowi możliwość stworzenia plastycznego obrazu świata starożytnego, chylącego się ku upadkowi, któremu przeciwstawia się nowa siła - chrześcijaństwo. Powieść początkowo publikowana była w "Gazecie Polskiej" w odcinkach w latach 1895–1896, a także w "Czasie" i "Dzienniku Poznańskim". W 2001 roku została zekranizowana przez Jerzego Kawalerowicza.

Henryk Sienkiewicz (1846-1916) - polski nowelista, powieściopisarz i publicysta. Był jednym z najpopularniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX wieku. W 1905 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury za całokształt twórczości. Jako felietonista warszawski zasłynął pod pseudonimem Litwos, publikując swoje utwory w "Gazecie Polskiej". Wiele podróżował. Pracował jako korespondent w Ameryce Północnej. Debiutował w 1872 r. powieścią współczesną "Na marne" oraz tendencyjnymi nowelami "Humoreski z teki Worszyłły". Sławę przyniosły mu powieści historyczne. Jego najważniejsze dzieła to nowele: "Za chlebem", "Janko Muzykant", "Latarnik"; powieści: "Trylogia" ("Ogniem i mieczem", "Potop", "Pan Wołodyjowski", "Quo vadis", "Krzyżacy" oraz "W pustyni i w puszczy".