Na bladym piasku hamburskiej plaży leży ciało. Dziewczyna została ułożona w dziwną pozę, w jej ręce ukryto wiadomość: "Żyłem pod ziemią, teraz jednak czas, bym wrócił do domu..."

Kierujący wydziałem zabójstw Jan Fabel próbuje zrozumieć stojący za zbrodnią mroczny, pełen brutalności umysł. Cztery dni po znalezieniu pierwszego ciała, w sercu lasu pojawiają się kolejne - kobieta i mężczyzna, z poderżniętymi gardłami, w dłoniach karteczki z imionami "Jaś" i "Małgosia", spisanymi tym samym co wcześniej charakterem pisma.

Gdy staje się jasne, że kolejne zbrodnie nawiązują do zebranych przed prawie dwoma wiekami ludowych opowieści braci Grimm, rozpoczyna się polowanie na seryjnego mordercę, żywiącego się naszymi pierwotnymi lękami. To drapieżnik, który zabija, a następnie z powrotem kryje się w cieniu.

Potwór, którego nauczyliśmy się bać jako dzieci.