แก้วกัลยาแห่งแผ่นดิน

พุทธศักราช ๒๑๒๗ สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงสุวรรณภิงคาร

หลั่งอุทกธาราเหนือพสุธา ประกาศอิสรภาพ ณ เมืองแครง!

นับแต่วันที่ประชาเห็น… หยดเลือด กระเซ็นซ่านทุกแห่งหน

นับแต่วันที่ทุกปวงประชาอยุธยา… ต่างปลอบใจ… “เอาเถิด อดทนไว้”

“วันนี้… ไม่ใช่ของเรา วันใด… วันของเรา เราจักเอาคืน!”

น้ำตาที่อาบหน้า แม้จะแห้งเหือดก็ยังเหลือคราบน้ำตา

เราเสียกรุงปี ๒๑๑๒ นับตั้งแต่วันนั้น เรารอวันของเรา สิบห้าปี!

หาก ‘ขัตติยนารี’ ณ ใจกลางหงสาวดี จะดำรงพระชนมาเช่นไร

เมื่อ พระนเรศวรเจ้า พระน้องยาแห่งพระนาง คือผู้ประกาศอิสรภาพ!

“รอเถิด… อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ต้องเป็นไป

เราควรตายกันมาช้านาน จะต้องตายในครั้งนี้จะเป็นไร

รอเถิด… รอทำหน้าที่สุดท้ายร่วมกัน

แต่วันนี้… เราได้ปลื้มเปรมกับอิสรภาพของไทย เราตายในอิสระ…

ชอบกว่าตายโดยมีตรวนแห่งความไร้เกียรติยศจองจำ”

© 2021 Storyside (หนังสือเสียง): 9789179319373

วันเปิดตัว

หนังสือเสียง: 31 มกราคม 2564