Barış Bıçakçı'yı ilk defa okuyorum, dilini ve uslubundaki şiirselliği sevdim. Fakat karakterin bir noktaya varamayan varoluşsal sıkıntıları, gerçeklikle arasındaki boşluk, sanki hayatını yaşamıyor da dışarıdan bakıyor gibi sürüp giden anlatı zaman zaman beni bunalttı. Yine de Ankarayı ve dönemi bu kadar güzel ifade ettiği için tebrik ederim. Seslendirme çok iyi. Emeğine sağlık.

Çok güzel okunmuş. Tebrik ve teşekkür ediyorum. Bir spekülasyonu not etmeden geçemeyeceğim: Seslendiren 25. Bölümde sıhhiye telaffuzu okuyanın Ankara’da hiç yaşamadığı hissini uyandırdı.

Sanki bir gerçeğe bambaşka bir açıdan bakmak gibi... Naif, kalbe dokunan, sakin bir roman...

Cemil`e hayatın bir şölen olduğunu düşündüren liste sayesinde Raymond Carver öyküleri, Cevat Çapan çevirisiyle El Sallamıyordum Boğuluyordum şiiri ve Ezginin Günlüğünün Bahçedeki Sandal albümüyle tanışmıştım. Aradan yıllar geçti. Liste aynı şekilde duruyor. Kitapla bu seferki karşılaşmamızda listenin nefis kokularıyla yine kendine çağırdığını iştahımın kabarıklığından anlayabiliyorum.Öyle görünüyor ki yaşlandıkça Barış Bıçakçının bu kitabı için içimde sürekli başka bir yer bulmam gerekicek. Her bir yerin eski yerinden daha yakın ve daha içeride olduğunu düşündürücek.Seslendirme için ayrıca minnettarım, ne iç sesime ne kendi okuyuşuma göre yadırgamadım.

Barış Bıçakçı en sevdiğim yazarlardan, Deniz Yüce Başarır seslendirmesiyle tadından yenmez bir kitaptı.

Yalın, nefis bir üslup. Kendini kısacık cümlelerle ne ustaca anlatmış karakter. Hayatı da elbette. Okunmalı, okutulmalı. Satır aralarında çok şey gizli. Seslendirme harika bir tat katmış kitaba. Yazara da seslendirene de teşekkür etmek gerek.

Deniz Yüce Başarır harika seslendirmiş, kendisi cok başarılı tüm seslendirdiği kitapları büyük bir zevkle dinliyorum 👏

Yalan söylemek zorunda olmadığın birisiyle konuşur gibi.

İlk Barış Bıçakçı kitabım. Çok etkilendim.

Yazardan okuduğum ilk kitaptı, oldukça akıcıydı, çok beğendim. Ayrıca Deniz hanım'ın seslendirmesi yine harikaydı 💜💜