Serieus, hoe vaak kun je zeggen: ‘was ik maar nooit met die podcast begonnen’ (zo’n 3000 keer) ‘Ik ga nu naar huis/ik kom naar huis, ik wil naar huis’ (3750 keer of zo) en ongeveer een uur (!!) doen over het bezichtigen van een lichaam. Kwam de schrijfster anders niet aan een bepaalde hoeveelheid woorden? Het is mega irritant en onprofessioneel. Zonde, want het was een leuke verhaallijn.Fantastische vertelster, maar zowel schrijfster als er redactie/uitgever, mogen nog weleens naar dit boek kijken. Dit was in 20 bladzijdes een leuke verhaallijn geweest

Het eerste deel van de reeks was verfrissend, maar de hoofdpersoon ontwikkelt zich in dit boek tot een onuitstaanbaar mens. Suzanne Vermeer smeert het verhaal uit door langdradige en irriterende beschrijvingen te geven van allerhande irritaties van de hoofdpersoon. Het ene moment wil ze voor altijd samen blijven met Joost, het andere moment laat ze hem in de steek. Het ene moment is Inez haar beste vriendin, het volgende moment foetert ze haar intern uit voor alles wat los en vast zit. Ook maakt de hoofdpersoon onbegrijpelijke keuzes, zeker als journalist. Het ene moment om alles achterdochtig, het andere moment stuurt ze gewoon een vrouw weg die zegt info te hebben. Dat deze journalist iets te weten komt is puur geluk en heeft niks met onderzoeksjournalistiek te maken. Ze heeft de halve tijd haar telefoon in haar zak zitten en mist allemaal belangrijke telefoontjes. Lachwekkend. Open eind dus volgend deel. Hopelijk herpakt Suzanne zich en groeit Bo een paar ballen.

Ik vind de mensen achter Suzanne Vermeer vreselijk om te lezen. Deel 1 ging nog wel, maar wat n draak deel 2. Langdradig en veel dezelfde zinnen ‘was ik maar nooit aan deze podcast begonnen’ ‘Wel of geen Joost’ ‘Marije die wat aangeleverd wil zien’ ‘waar heb ik het aan te danken’ Die Bo is suf opgeschreven, zeurderig. pffff ik heb het niet afgeluisterd en dit is echt de laatste die ik van deze ‘schrijvers’ lees. Niet mijn ding

Luistert Prima weg. Redelijk spannend verhaal. Irritant was het geniep we blijven, gaan, blijven. Maak een beslissing en blijf daarbij.

Ik hou van suzanne Vermeer maar dit had echt zoveel korter gekund. Je gaat toch door omdat je het wilt weten maar man man man wat een langdradig verhaal. De hoofdrol spelers zijn zwaar irritant zowel bo als Inez. Wel goed voorgelezen

Jammer dat ik me niet meer alles kon herinneren van het vorige boek. Soms te langdradig met te veel overbodige details. Enne... het is een patholoog! Geen pathaloog. Niet één, niet twee maar elke keer opnieuw pathaloog 🙄

In 1,5 dag helemaal afgeluisterd. Wat een heerlijke verhaallijn en prettig voorgelezen door Chava. Ik hoop stiekem dat deze boekenreeks wordt verfilmd! Nu (on)geduldig wachten tot september voor deel 3

Minder spannend dan het eerste deel. Soms heb ik het gevoel dat de hoofdpersonen niks anders doen dan een gesprek of twee op een dag hebben, lunchen en dineren. Veel vul materiaal. De groffe lijn van het verhaal is wel vermakelijk en interessant.

Spannend Hopelijk volgt deel 3 snel

Ik kon niet stoppen, boeiend spannend