Tranen.....

Een mooi boek, echt uit het leven gegrepen. Gevoelens, angsten, geluk, verdriet, hoop. Het luistert makkelijk weg. Even inkomen de namen, de moeder/oma, Silvia, haar zus, haar man, hun kinderen, vriendin. Afgewisseld tussen heden, verleden en de brief. Opbouwende stenen tot het geheel. Niet te mooi gemaakt, zeker hoofdpersoon niet. Niemand is perfect en toch met on perfectie juist perfect. Prettig voorgelezen ook. Enige gemis is wat mij betreft einde. Af maar had graag epiloog gezien met dat de kinderen volwassenen waren en hoe hun kijk dan was, alsmede hun ervaring op de brief van hun moeder.

Uiteindelijk is het een verdrietig verhaal maar toch ook wel een beetje doorkomen

Ik ben afgehaakt, werd er zo moe van, wat een saai boek.