เคยสงสัยกันมั้ยว่า "ความเหงา" ของเราเกิดจากอะไร เป็นเพราะว่าเราอยู่คนเดียวนานเกินไปรึเปล่า หรืออาจเป็นเพราะกำลังโหยหาบางสิ่งบางอย่าง หรือบางคนมาเติมเต็มพื้นที่ว่างๆ โหวงๆ ในใจกัน แล้วหากว่าวันดีคืนดีภาวะเหงาก็จู่โจมมาอย่างกะทันหัน เราควรจะใช้วิธีไหนรับมือกับมันดี … คำถามเหล่านี้เกิดขึ้นกับ "ชยิน" นักแต่งเพลงคนเก่งของเราเช่นกัน และดูเหมือนว่าเขาจะเป็นมนุษย์สุดเหงาประจำปีไปซะแล้ว เพราะไม่ว่าจะยืน เดิน นั่ง นอน ชยินก็ยังคงต้องอยู่กับความเหงาร่ำไป แม้จะพยายามหาวิธีกำจัดมันแค่ไหนก็ยังสลัดเจ้าตัวเหงานี่ออกไปไม่ได้อยู่ดี จนเมื่อความจำเป็นบางอย่างนำพาให้เขาได้พบกับนักเขียนในคราบนักฆ่า ชยินถึงได้มีโอกาสถอยห่างจากเจ้าตัวร้ายนั่นบ้างสักที

แม้ความสัมพันธ์แรกเริ่มจะเป็นไปอย่างลุ่มๆ ดอนๆ จนไม่น่าจะพัฒนา แต่เมื่อเวลาผ่านไป ความคิดและความรู้สึกที่ชยินมีต่อผู้ชายคนนี้ก็เปลี่ยนแปลงไปทีละนิด สุดท้ายกลับกลายเป็นว่าเพื่อนใหม่คนนี้คือนักฆ่าความเหงามือฉมังนั่นเอง ชยินคงคิดไม่ถึงว่าจริงๆ แล้วการเปิดใจก็เป็นหนึ่งในสารพันวิธีกำจัดความเหงาเช่นกัน