Edebiyatımızın huysuz olduğu kadar “öğreten” kalemi Nurullah Ataç’ın 1941’den 1953’e kadar gazetelerde yazdığı doksan yazısı bir arada. Hayatını Türk dilinin yabancı sözcüklerden arınmasına ve gelişmesine adayan Ataç, bu kitapta toplanan yazılarında yine sözünü sakınmadan sivri mi sivri diliyle bazen kendi kendine, bazen de yarattığı düşsel kişilerle konuşuyor. Edebiyatın ve hayatın her alanında basma kalıp düşüncelere, tekdüzeliğe, mantıktan yoksun düşünme biçimine karşı çıkan Ataç, bu tavrını Söyleşiler’de de sürdürüyor. Ataç okumak, edebiyatımızın tartışmalarıyla, yaşadığı dönemin sorunlarıyla yakından tanışmaktır. Siz de tanışın.