Açlar sınıfı konuşuyor bu kitapta... Ekonomik krizlerden önce de sonra da yoksul olan, hep yoksul kalacak olan, yoksulluğu kader gibi yaşayanlar, “en alttakiler”... Mülâkat resmiyetine girmeden, grameri düzeltilmeden, ‘langır lungur’... Kendi hallerini, gördükleri muameleyi, dünyayı, memleketi, zenginleri, kadınları-erkekleri, dini-maneviyatı, milleti-milliyeti nasıl algıladıklarını anlatıyorlar. “Kafam almıyo...” dedikleri, anlayamadıkları, içinden çıkamadıkları şeyleri de... Yoksulların kendi anlatımları ve hikâyeleri üzerinden, yoksulluk hallerinin değişik cephelerine dair analizler de yer alıyor kitapta:

• “Garibanların dünyası”: Türkiye’de yoksulların kültürel temsilleri (Necmi Erdoğan)
• “Yok-sanma”: Yoksulluk-mâduniyet ve fark yaraları (Necmi Erdoğan)
• “Olmayanın nesini idare edeceksin?”: Yoksulluk, kadınlar ve hane (Aksu Bora)
• Yoksulun evi (Ersan Ocak)
• Yoksulluk ve milliyetçilik (Kemal Can)
• Yoksulluk ve dinsellik (Ahmet Çiğdem)
• Kökene dayalı yardımlaşma ve dayanışma (Mustafa Şen)
• Bir süreç ve durum olarak yoksullaşmayı sorgulamak (Ömer Laçiner)

Kent yoksullarının içinde yaşadıkları toplumsal hayatın, tahakküm ve sömürü ilişkilerinin, marjinalleştirilme, dışlanma ve kriminalize edilme süreçlerinin farkında olmak... ve de onların bunu nasıl anlamlandırdıklarının farkında olmak gibi bir derdiniz varsa...