App Store

Google Play

is Device Banner Block 894x1036

Stígðu inn í heim af óteljandi sögum

Hlustaðu og lestu

Charles R. Swindoll

Najczęstszym powodem, dla którego Apostoł Paweł pisał swoje listy, były problemy - problemy natury teologicznej i praktycznej (fałszywe nauki, rozłamy, niemoralność), z którymi borykały się założone przez niego wspólnoty chrześcijańskie.

W przypadku Listu do Efezjan sprawa ma się inaczej. Nie było pilnej potrzeby korygowania błędów, więc Paweł skupia się na tym, co według niego stanowi o istocie chrześcijaństwa.

Pisze o sensie śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Chce poszerzyć "duchową perspektywę" wierzących - dogłębnie opisując cel i praktyczne aspekty ich powołania do bycia Ciałem Chrystusa. Umiejętnie łączy wysublimowaną teologię z bardzo praktycznymi wskazówkami na temat codziennego życia z Bogiem.

W tym niezwykłym liście Apostoł Narodów z zachwytem kreśli przed nami chwałę Bożej wszechmocy, równocześnie wskazując, jak życie każdego z nas - z pozoru tak pospolite i nieznaczące - może przyczynić się do wypełnienia odwiecznych Bożych planów.

Zygmunt P. Karel

Fundacja IFL-Polska

Stając się ludźmi łaski. Studium Listu św. Pawła do Efezjan

List, który odmienia życie - cz.1

Niewiele jest dzieł literackich, które zasługują na to, byśmy nieustannie do nich wracali, sycąc wciąż na nowo nasz umysł ich treścią. Wśród tych pozycji Pismo Święte zajmuje niezaprzeczalnie pierwsze miejsce - przewyższając swym znaczeniem twórczość największych mędrców w dziejach ludzkości.

Słowa Biblii są nie tylko niezwykle precyzyjne i praktyczne. Najważniejszy jest jej Autor - Wszechmocny Bóg. To z Jego inspiracji zapisano każde zdanie Pisma Świętego. Autorzy poszczególnych ksiąg przelewali na papier to, co wcześniej Bóg włożył w ich serce.

Dlatego Biblia, Boża Księga, przenika swym przesłaniem do najgłębszych zakamarków duszy. Bóg chce, by Jego słowa "zamieszkały" w naszym wnętrzu i stały się częścią naszej osobowości.

List do Efezjan nie jest tu wyjątkiem.

Znaczenie teologiczne listu - cz.2

Jakże łatwo przychodzi nam narzekanie! Jak wiele wysiłku woli trzeba, by zmobilizować się do wdzięczności! A przecież powodów do oddawania Bogu chwały jest tak dużo.

Bóg okazuje nam życzliwość na tak wiele różnych sposobów. Największym przejawem Jego miłości jest z pewnością Jego zadziwiający plan wybawienia nas z mocy grzechu. Od zarania czasu Bóg działał dla realizacji tego jednego celu - by przyprowadzić nas do Siebie. Kulminacją zamiaru Stwórcy jest Jego pragnienie, by na wieki "zapieczętować" naszą więź z Nim - dzięki obecności Jego Ducha w nas.

W świecie, który nieustannie stara się podważyć naszą wiarę w to, co niewidzialne, Pismo Święte wciąż na nowo upewnia nas, że dla wierzących w Chrystusa przebaczenie grzechów i życie wieczne z Bogiem są rzeczywistością.

Zaprawdę, Bóg jest godzien naszej chwały!

Dziesięć powodów oddawania Bogu chwały - cz.3

Modlitwa to wymagająca dyscyplina duchowa. Zwykle przychodzi nam z dużymi oporami, zdarza się, że zaniedbujemy ją całkowicie.

Czy odnosi się to także do ciebie?

Chrześcijanie całkiem chętnie uczestniczą w spotkaniach religijnych, śpiewają pobożne pieśni i wypowiadają się na tematy wiary, ale wytrwała modlitwa wstawiennicza nie cieszy się już tak wielką popularnością. Wydaje się nam to nudne i niepraktyczne, zwłaszcza kiedy za bardzo nie widzimy wymiernych rezultatów naszej modlitwy.

Jeśli jednak będziemy modlić się z wiarą - szczerze, z głębi serca - z pewnością odkryjemy dla siebie wielką wartość rytmu regularnej modlitwy.

Modlitwa z głębi serca - cz.4

Wielu chrześcijan żyje na co dzień w izolacji - nie tylko od ludzi, ale przede wszystkim od Boga. Rezultat jest opłakany: problemy w różnych dziedzinach życia, pustka w naszym sercu...

A przecież, przyjmując wiarą ofiarę Chrystusa za nasze grzechy, otrzymujemy dostęp do nieprzebranego źródła mocy. Mocy, która ukształtowała najgłębsze oceany i wyrzeźbiła najwyższe pasma górskie. Mocy, która odwaliła kamień od grobu Jezusa.

Ta moc jest do naszej dyspozycji! Dzięki niej możemy zwyciężyć dręczące nas pokusy. Ona może wybawić nas z depresji, dzięki niej możemy przetrwać nawet najtrudniejsze życiowe próby.

Jest tylko jedno "ale": musimy być podłączeni do jej źródła. Inaczej my, chrześcijanie, będziemy niczym lampa, w której przepaliła się żarówka, albo kran, z którego nie cieknie nawet kropla wody.

Co Chrystus robi dziś dla nas? - cz.5

Biblijna sceneria często pomalowana jest w kontrastowe barwy. Światło i ciemność. Niebo i piekło. Miłość i nienawiść. Wiara i uczynki. Wolność i niewola. Życie i śmierć.

Tym jedynym, który może "przemalować" te kontrasty - na ciemne kolory nakładając barwę "świetlistą" - jest Bóg. On jest drogą od nienawiści do miłości. On stoi między piekłem i niebem.

Bez Niego - bez tego, co zrobił dla nas Chrystus - naszym przeznaczeniem byłaby śmierć, a życie wieczne tylko odległym marzeniem. Bóg jednak znalazł lekarstwo na naszą śmiertelną chorobę!

Dzięki Bożej łasce ci, którzy wierzą Chrystusowi, mogą teraz bez strachu oczekiwać momentu oddzielającego ich od wieczności. Za drzwiami śmierci czeka na nich wieczne życie z ich Stwórcą i Panem.

Byliście martwi... lecz Bóg! - cz.6

Niczym dźwięk dzwonu, temat Bożej ŁASKI pobrzmiewa na każdej stronicy Pawłowego Listu do Efezjan. Najdonioślej właśnie tu, w 2 rozdziale listu, gdzie Paweł z całą mocą pisze o wybawieniu z brudu naszych grzechów tylko przez wiarę i tylko dzięki łasce.

Zbawienie jest Bożym darem i niech nikt z nas nawet nie ośmieli się myśleć, że możemy sobie w jakikolwiek sposób na niego zasłużyć.

To jednak w żadnym wypadku nie oznacza, że prowadzenie dobrego życia ("dobre czyny") jest nieistotne. Przeciwnie, to właśnie pełne dobra postępowanie może być najlepszym dowodem na to, że naprawdę pojęliśmy, czym jest Boża łaska i przyjęliśmy podarowane nam zbawienie.

Boże Arcydzieło - cz.7

W Liście do Efezjan znajdujemy prawdę o tym, że z powodu grzechu wszyscy jesteśmy duchowo martwi, ale Bóg może tchnąć w nas nowe życie ("ożywić nas z Chrystusem").

Nie musimy dłużej brnąć przez życie w poczuciu beznadziei. Jezus zniszczył mur oddzielający ludzkość od Boga i zamienił stan wrogości w zaproszenie do przymierza i bliskości.

To wszystko może mieć też niezwykły wpływ na relacje międzyludzkie. W Chrystusie nawet Żydzi i poganie odkładają na bok nienawiść i uprzedzenia, kiedy wspólnie - zjednoczeni działaniem Ducha Świętego - zbliżają się do Boga.

Przełamywanie barier - cz.8

Dobrowolnie umierając za nasze grzechy na krzyżu, Jezus Chrystus umożliwił nam powrót do bliskiej więzi z Bogiem. Aby wejść w tą relację, musimy przyjąć ofiarowany nam dar zbawienia i pojednania.

To jednak dopiero początek podróży!

Żyjąc z Bogiem i dla Boga, zobaczymy, jak stopniowo (czasem gwałtownie!) zmienia się na lepsze nasz charakter i jakość naszych więzi, z Bogiem i ludźmi. Chrystus wnosi w nasze życie pokój i otwiera nam dostęp do Bożej obecności.

Zbliżając się do Boga Ojca i podążając za Jezusem, naszym Panem, wszyscy tworzymy tu na ziemi duchową rodzinę. Jak pisze Paweł: jesteśmy domownikami Boga.

Domownicy Boga - cz.9

Jako naśladowcy Chrystusa zbyt często dzielimy nasze zajęcia na "świeckie" i "duchowe". Ulegamy pokusie, by pewne czynności uważać za (same w sobie) bardziej podniosłe i pobożne niż inne.

Przykładem może tu być dziedzina pracy zawodowej. Twierdzimy, że służba księży, katechetów, pastorów i misjonarzy jest specjalną kategorią pracy, przewyższającą swym znaczeniem wszystkie inne. Nasze 8 godzin za biurkiem nie może się w żadnym wypadku równać z posługą osób duchownych.

Ale to nieprawda! Każdy z nas został powołany przez Boga do wykonywania konkretnej pracy i wierność w wypełnianiu tego powołania - niezależnie od tego, czy chodzi o pracę "świecką" czy pracę na etat w kościele - jest tym, co przynosi Bogu chwałę. W Bożym Królestwie każdy rodzaj czynności, wykonywany z Bogiem i dla Boga, jest ważny.

Zobaczmy, co na temat naszego podejścia do pracy ma do powiedzenia List do Efezjan.