Koszmarnie nudna książka, lanie wody przez 10 godzin. Słowo „serce”, „łomot serca”, „serce stanęło”, „serce urosło”, „serce zamarło” w co drugim zdaniu. W kółko dzieje sie to samo. Można opisać, że powieść opisuje stany serca, stany płucne („przestała oddychać”, „zaczął szybciej oddychać”, „jej oddech…”), problemy z kanalikami łzowymi. W całym moim 40 letnim życiu nie przeczytałam bardziej nużącej książki. 😵‍💫

Co to za bzdury!!! Autor najwyraźniej nie był nigdy nastolatkiem albo cierpi na dalece poważną amnezje

Mimo smutnego tematu dobrze się słucha. Na minus - rozpraszające „składane” kwestie lektorki - dogrywane i w różnym tembrze i głośności - wybijały z rytmu

Jeden wątek. Napisana jak listy nastolatków i raczej w moim odczuciu do tej grupy odbiorców powinna być kierowana. Ciąąąągnący się wspomniany wątek tak, że musiałam przewinąć. Ale zakończenie mnie miło zaskoczyło.

Piękna opowieść o miłości, szkoda, tak tragicznie. Lektorzy stanęli na wysokości zadania.

Wszystko byłoby super, gdyby nie ten epilog, beznadzieja, nie rozumiem tego zabiegu ze strony autorki, mogła coś lepszego wymyśleć.

Piękna opowieść, polecam 👍

Cudowna

Smutna, prosta, ale też pokrzepiającą historia o miłości. Chciałabym wierzyć, że taka miłość istnieje, chce o tym czytać. Natomiast zdaje sobie sprawę z naiwności tej historii.

Wzruszająca opowieść