To wzruszająca powieść o charakterze średniowiecznej legendy, opisująca losy Ludmiły, bogatej dziedziczki oraz jej przyjaciółki Elżbiety z synkiem Jasiem. Kiedy stryjowie Ludmiły decydują się ją wyswatać wbrew jej woli, ucieka do witowskiego klasztoru. Po zdobyciu go przez Tatarów, trójka bohaterów zostaje wzięta do niewoli i wywieziona w nieznane. Książka opisuje ich cierpienia i długą wędrówkę do ojczystej ziemi.