4.6
Kurgu Dışı
“Dipçiği koltuk altıma sıkıştırdım. Tetiği azıcık ezdim. Böylece üç, belki de dört adım attım. İşte o an gördüm teröristi! En uçta yürüyordu. Kamburunu çıkarmıştı. Beş, bilemedin altı metre ötemdeydi. Ben ona bakarken, o da bana bakıyordu. Dünya sanki yok olmuş gibiydi. Sadece o, ben ve birbirimize okuduğumuz meydan vardı. İşte o koskoca ‘an’da birbirimize baktık. Gecenin o son deminde, o alacakaranlığın içinde, gözlerindeki ‘ak’ı görüyorum. Orada, o an, o çiğ beyazlıkta; nefretini, kinini, vahşiliğini ve bana duyduğu iğrentiyi hissediyorum. O sıra başka bir görüntü daha var. Kıpkızıl bir şerare, alacakaranlığı apansız yırtıyor. Elindeki ‘Kaleş’in namlusundan fışkıran namlu alevi, sıçramalar yapıyor. Her sıçramaya, bir patlamanın neden olduğunu çok iyi biliyorum. Kızıllığın çıktığı namlu bana, ben de o namluya bakıyorum. Taranıyorum! O sırada ben de ona ateş ediyorum! Filmlerde ‘Yandım anam!’ derler ya. İşte öyle bir yanma hissediyorum. Ne acı ne de başka bir şey. Hissettiğim sadece yanma.” Bu kitapta yazılı olan her şey gerçektir. Bütün bunlar Türk askerinin Güneydoğu’da yazdığı tarihin bir parçası olmuştur. Hayatta olanların isimleri değiştirilmiştir. Şehitlerin anısı ise isimlerinin geçtiği satırlarda da olsa yaşasın istenmiştir. Zaten onların kendilerini güvenlikte hissetmek gibi bir ihtiyaçları da yoktur... Sonsuza kadar olmayacaktır da. Anlattığım her şeyi “yaşam” ne kadar güzel olsa da “ölüm” yaşamdan daha güzeldir inancıyla yazdım. Layıkıyla öldükten sonra! “Askerliğin, vatan sevgisinin insanı ne denli güçlü yaptığını, inancın, maneviyatın ne kadar önemli olduğunu yeniden öğrenmiş olduk. Kahraman bir gazi, Atatürkçü bir vatan evladı ve şaheser bir yazar olarak sizi selamlıyorum.” -Rauf Denktaş, KKTC Kurucu Cumhurbaşkanı
© 2021 Destek Yayınları (E-Kitap): 9786254410956
Yayın tarihi
E-Kitap: 10 Şubat 2021
4.6
Kurgu Dışı
“Dipçiği koltuk altıma sıkıştırdım. Tetiği azıcık ezdim. Böylece üç, belki de dört adım attım. İşte o an gördüm teröristi! En uçta yürüyordu. Kamburunu çıkarmıştı. Beş, bilemedin altı metre ötemdeydi. Ben ona bakarken, o da bana bakıyordu. Dünya sanki yok olmuş gibiydi. Sadece o, ben ve birbirimize okuduğumuz meydan vardı. İşte o koskoca ‘an’da birbirimize baktık. Gecenin o son deminde, o alacakaranlığın içinde, gözlerindeki ‘ak’ı görüyorum. Orada, o an, o çiğ beyazlıkta; nefretini, kinini, vahşiliğini ve bana duyduğu iğrentiyi hissediyorum. O sıra başka bir görüntü daha var. Kıpkızıl bir şerare, alacakaranlığı apansız yırtıyor. Elindeki ‘Kaleş’in namlusundan fışkıran namlu alevi, sıçramalar yapıyor. Her sıçramaya, bir patlamanın neden olduğunu çok iyi biliyorum. Kızıllığın çıktığı namlu bana, ben de o namluya bakıyorum. Taranıyorum! O sırada ben de ona ateş ediyorum! Filmlerde ‘Yandım anam!’ derler ya. İşte öyle bir yanma hissediyorum. Ne acı ne de başka bir şey. Hissettiğim sadece yanma.” Bu kitapta yazılı olan her şey gerçektir. Bütün bunlar Türk askerinin Güneydoğu’da yazdığı tarihin bir parçası olmuştur. Hayatta olanların isimleri değiştirilmiştir. Şehitlerin anısı ise isimlerinin geçtiği satırlarda da olsa yaşasın istenmiştir. Zaten onların kendilerini güvenlikte hissetmek gibi bir ihtiyaçları da yoktur... Sonsuza kadar olmayacaktır da. Anlattığım her şeyi “yaşam” ne kadar güzel olsa da “ölüm” yaşamdan daha güzeldir inancıyla yazdım. Layıkıyla öldükten sonra! “Askerliğin, vatan sevgisinin insanı ne denli güçlü yaptığını, inancın, maneviyatın ne kadar önemli olduğunu yeniden öğrenmiş olduk. Kahraman bir gazi, Atatürkçü bir vatan evladı ve şaheser bir yazar olarak sizi selamlıyorum.” -Rauf Denktaş, KKTC Kurucu Cumhurbaşkanı
© 2021 Destek Yayınları (E-Kitap): 9786254410956
Yayın tarihi
E-Kitap: 10 Şubat 2021
Sesli kitapların büyülü dünyasına adım at.
8 yoruma göre
Motive edici
Eğitici
Duygusal
Puanlamak ve yorum yazmak için uygulamayı indir.
8 yorum içinden 2 yorum gösteriliyor
Hami
30 Eyl 2023
Vatan
Mehmet
16 Ağu 2023
1994 te amcamın şehadetin den iki ay sonra 25-30 yaşlarında bir adam geldi dükkâna. Dedem amcam dan sonra düşünceli olmuş sessizleşmişti. Ben karşıladım müşteri sandım. Buyur abi dedim. Uzunca baktı bana gözleri yaşarır gibi oldu. Başımı okşadı. Bir acayiplik vardı, gerçi amcamdan sonra sanki herşey anormalleşmişti. Dedemi sordu, içerde yazanede dedim. Sen kimsin abi dedim, ben ömeralinin tim komutanıyım dedi. Saatlerce konuştular dedemle sulu gözler keskin bakışlarla yazanede. Sonra ben annemi görecem dedi müsade varsa. Aldım babanneme götürdüm daha karşılaşır karşılaşmaz sanki sözleşmişler gibi sarıldılar ağladılar ikiside. Babannem hemen tanımıştı hayatında ilk defa gördüğü bu gencin kim olduğunu, yada şehit oğlunu gördü onda.Göz yaşları içinde okudum kitabı. Yüreğim doldu taştı. O gün gelen o asker anlatıyor gibi okudum. Allah sizlerden razı olsun, vatan sağolsun...
Türkçe
Türkiye