Uzakdoğu romanlarındaki içe bakış hiçbir yerde yok. Harika bir örneği bu da.

Mutluluk hep bir gün geç gelir. Bazen hissettiklerimizi öğrenci kızın ağzından duyduk tanıdık hisler 😊

İçinden coşkun görünüşte Sakin bir nehir gibi. Muhteşem

Kısa ama çok ince duygularla birazcık yürek burkan bir kitaptı okumak yerine dinlemek daha iyi oldu sanırım ben beğendim .  Seslendirme de çok güzeldi

Güzel bi' monologtu.

Kendini keşif, olgunlaşma süreci, yaşadığı kayıplar kendine ve çevresine sinirli bir tepki şeklinde geri dönen ergen kahramanımızın kalbinin derinlerinden geçen "homurtu"lara kulak kabartıyoruz kitapta. Çok kısa ama leziz bir eser. Tam atıştırmalık. "Çavdar tarlasında çocuklar" kitabını sevdiyseniz bunu da sevme ihtimaliniz yüksek. Ama tabii ki de benim için "Öğrenci kız"ın "Çavdar tarlasında çocuklar"a eşit olmasına imkan yok. Zira onun yeri apayrı.

Gerçekten çok hoşuma gitti. Çok sakin, sessiz, telaşsız ama kendini dinleten bir anlatımı vardı. Hani eve gelen, sohbeti güzel, kötü sözü olmayan, günlük hayatını da anlatsa dinleten o misafir gibi. Ya da sıradan bir derste öylece bir anısını anlatan ama herkesi pür dikkat dinleten o iyi öğretmen gibi. Seslendirme de çok güzeldi, kitapla çok uyumluydu. O kız bendim sanırım, annesi için çabalayan, kendisini bulmaya çalışan o kız

R ler okunmayınca konuya adapte olunmuyo(R) Yazık. Yapabiliyo gelebiliyo oturabiliyo duruyo bakıyo nedir acaba. Bunları kayıt esnasında uyaran yok mu?

Bir ergenin iç çelişkilerini ve sıkıcı hayatını birebir hissettik.

Beni sardı sarmaladı sanki.