एकदम छान कथा आहे पण खूप चुका आहेत.1995 च्या आसपास खेड्यापर्यंत पाण्याच्या बॉटल पोहोचल्या असतील ह्यावर मला 1% पण विश्वास नाहीये, कारण मी सुद्धा खेड्यात राहायचो,रखमा आजीच्या घरी झोळीत मुलगा कसा काय टाकला तिथे कुठून आली झोळी, तिथून मंदिराकडे जात असताना सायंकाळ होत होती तेंव्हा नदीवर अंघोळीला गेले आणि त्यानंतर असे सांगितले की त्याची बायको अंघोळ झाल्यावर उन्हामध्ये बसली होती,त्याशिवाय बाबाच्या गाडीत बसून जात असताना बाबाने तिला कसे काय विचारले तिच्या घरी असणाऱ्या मारोती ची तब्येत काशी आहे म्हणून कारण त्या दिवसापर्यंत तर बाबा तिच्या घरी राहायला गेलेले न्हवते.सुबण्याची शाळा दोन महिन्यांमध्ये संपणार होती म्हणजे साधारण मार्च महिन्याची सुरुवात असेल मग त्यानंतर काही दिवसन्नी त्याची शाळा संपण्याच्या आधी जंगलात औषधे आणण्यासाठी गेले होते तेंव्हा असे सांगितले आहे की, पावसामुळे जंगलात सगळीकडे हिरवळ होती आणि ओढ्यालाही पाणी होते आणि ते इतके की बाबा वाहून जातील आणि ते ही ओढ्यातील पाण्यामुळे कसे शक्य आहे बरं कारण मार्चमध्ये उन्हाळा असतो, इत्यादी. असो सर्व काही मी नमूद करणार नाही.

नितीन थोरात सरांनी खूपच छान कादंबरी लिहिली आहे आणि यशपाल सरांनी पण खूप छान आवाजात ती वाचून दाखवली, कधी हसणं तर कधी डोळ्यात अश्रू अशी ही कादंबरी आहे...

Awesome awesome after mansy many days i heard outstanding story

Ok

छान आहे

Good

Good

खूप छान पुस्तक आणि वाचन ही.

Nice book

Heart touching.very nice. Voice is good.