Míka

Hrun Norðurríkisins (Ísraels) og fall Samaríuborgar fyrir Assýringum árið 722 f.Kr. er sögusvið orða Míka spámanns sem var dreifbýlismaður frá smáþorpi í Vestur-Júda. Míka var samtíðarmaður Jesaja. Þeir störfuðu í Júda á áttundu öld og voru sjónarvottar að stríðshremmingum landsins á síðari hluta aldarinnar.

Míka á það sameiginlegt með spámönnunum Amosi, Hósea og Jesaja að honum er ofar í hug að átelja hin félagslegu rangindi í landinu en að víta hernað og yfirgang Assýríumanna. Í bók Míka snýst Guð á sveif með hinum undirokuðu og gagnrýnir harðlega allt misferli valdhafanna. Þeirra bíður harður dómur en handan þess dóms eru gefin fyrirheit um annað samfélag og betra, nýjan leiðtoga og varanlegt friðarríki. Orðin í Míka 6.8 eru oft sögð vera nokkurs konar samnefnari fyrir það sem spámenn Gamla testamentisins höfðu að segja. „Maður, þér hefur verið sagt hvað gott er og hvers Drottinn væntir af þér: „Þess eins að þú gerir rétt, ástundir kærleika og þjónir Guði í hógværð.“

Skipting ritsins

1.1–3.12 Dómur yfir Ísrael og Júda

4.1–5.14 Endurreisn og friður

6.1–7.20 Ákærur og vonarboðskapur

© 2024 Hið íslenska biblíufélag (Hljóðbók): 9789935553324

Útgáfudagur

Hljóðbók: 17 augusti 2024