Początek był męczący, konstrukcja książki przypomina książki Rachel Abbott, a ponieważ Anna Dereszowska czytała również tamte książki, to skojarzenie może tym zostało wyzwane. Nie przepadam za zwrotami typu "dostrzegłam na dnie oka niepokój ", (dno oka to okulista ogląda) i wolę jak rok (1990) czyta się jak datę a nie jak liczbę... Finał książki ciekawy i zaskakujący. Warto przeczytać.

Pani Dereszowska za bardzo się zagrywa, niewspólmiernie do odczytywanego tekstu.

Książka bardzo ciekawa ale momentami pani Dereszowska przesadzała z interpretacją słów , aż ciężko było słuchać.

Poprzednie książki autorki, to była petarda, ta to zimne ognie. Przewidywalna dłużyzna, do tego egzaltacja Dereszowskiej mało strawna.

Tak dobra książka, a tak beznadziejna Dereszowska. Ubolewam, że całości nie przeczytał Pan Grabowski, Dereszowska myli czytanie z graniem

Wszystkie książki pani Janiszewskiej biorę w ciemno. Uważam, że Niewybaczalne jest jak dotąd najlepszą pozycją. Toksyczny klimat, zbieranie puzzli oraz rzadka obecnie w literaturze świetna polszczyzna. Czytajmy Janiszewska!

Dereszowska lepiej pasuje do romansow niz do kryminalow, w wykonaniu Kosiora zapewne byloby lepiej

Świetna książka, trzymająca w napięciu i bardzo wciągająca. Lektorzy pierwsza klasa 💪

Przepraszam,że napiszę to w taki sposób ale ta książka jest zajebista!! Podczas czytania zaczęłam wiązać opisana historie z autentyczną która swojego czasu poruszyła mnie do granic możliwości. Naprawdę polecam.

Początek zniechęcał do słuchania. Chwilami nudny.