Maníuraunir - Reynslusaga strípalingsins á Austurvelli er fyrsta bók Kristins Rúnars Kristinssonar. Bókin er um baráttu hans við geðhvörf, þó aðallega um Maníuhliðina, sem heitir á íslensku oflætisástand, sem færri þekkja. Hin hliðin á geðhvörfum er þunglyndi sem flestallir þekkja með einhverju móti. Geðhvörfin hjá honum byrjuðu með miklu og djúpu þunglyndi þegar hann var 13 ára gamall, árið 2002. Kristinn segir sögur af mikilli hreinskilni, tæpitungulaust og dregur ekkert undan. Margar sögurnar eru lyginni líkastar og vægast sagt bráðfyndnar. Á móti kemur hefur Kristinn farið fimm sinnum á bráðageðdeild Landspítalans við Hringbraut frá því 2009, þar af þrisvar sinnum í lögreglubíl.

„Ég lagðist flatur í rennandi blauta brekkuna og fannst ég geta stjórnað umferðinni með því að tikka lauflétt í grasið með táberginu, það þýddi að ökumaðurinn ætti að gefa örlítið í og halda uppi umferðinni. Ef ökumenn hins vegar keyrðu of hratt og hlýddu því ekki, þegar ég kreppti saman fæturna til að hægja á þeim, barði ég af öllu afli í grasið. Og öskraði að ég væri á leiðinni inn á geðdeild í fjórða sinn út af þeim!“ Brot úr 5. kafla, sem ber heitið: „Handtekinn á brúðkaupsdegi systur minnar" þar sem Kristinn reyndi á örvæntingarfullan hátt að kenna Íslendingum að keyra.

Kristinn les bókina sjálfur.