En ekki datt mér í hug, þegar ég var borin af Bob mínum á milli baranna í Höfðaborg, fékk bónorðin þrjú á skipsfjöl sunnan miðbaugs eða sat í faðmi fjölskyldunnar í stórboði á Bessastöðum, með augun límd á Marlene Dietrich, að ég ætti eftir að enda ævina alein og yfirgefin í illa upphituðum bílskúr utan í Grensásnum, koddamygluð og ótilgreidd, með tölvugarm á sænginni og dauðans krumlu á öxlinni. Herbjörg María Björnsson er áttræð og farlama og býr ein í bílskúr í austurborg Reykjavíkur. Eini félagsskapur hennar er fartölvan og gömul handsprengja sem hefur fylgt henni frá stríðsárunum. Hún leggur drög að dauða sínum og pantar tíma í líkbrennslu um leið og hún hjalar við minnisguðinn góða sem aldrei bregst. Samferðafólk, atburðir og uppátæki frá viðburðaríkri ævi rifjast upp og afhjúpa lífshlaup óviðjafnanlegs ólíkindatóls. Hugmyndaflug og frásagnarhæfileikar Hallgríms Helgasonar njóta sín frábærlega í sögu þessarar konu sem lifað hefur tímana tvenna, setið fínustu veislur og kynnst dýpstu eymd. Af iðandi húmor, innsæi og íróníu er henni fylgt úr íslensku fásinni til stríðshrjáðrar Evrópu og enn lengra út í hinn stóra heim áður en hún snýr til baka til að segja þá sögu sem engu eirir.