Gusi spurði heimspekimanninn í rólegheitum af hverju menn skyldu eiginlega vera að læra heimspeki.

Heimspekimaðurinn horfði íbygginn í gaupnir sér drykklanga stund, líkt og hann vildi virkilega vanda svarið, en sagði svo: Ég veit ekki um aðra, en ég er að læra heimspeki til að skilja heiminn betur. Þá var það svoleiðis að sumir litu upp til fjalla og sáu hvað hafði leyst mikinn frera úr giljum í hlýindunum, aðrir litu út á fjörð og sáu hvar brotnaði í báru innan við sker og því ekkert sjóveður, og síðan litu Ebbi og Bensi hvor á annan, síðan báðir á heimspekimanninn og annar sagði:

Hvað er það, vinur, sem þú skilur ekki?