„Þú mátt engum lána hana því það er engum að treysta.“

Hér segir Elín Thorarensen söguna af ástarsambandi sínu við Jóhann Jónsson skáld snemma á 20. öld. Ýmsir höfðu vanþóknun á sambandi þeirra og reyndu að hindra að sagan yrði lesin. Í söguna fléttast lýsingar á þjóðlífinu í Reykjavík og frásagnir af mörgum af helstu listamönnum þess tíma. Einnig ber að líta ævintýri Jóhanns sem hvergi hafa áður birst.

Í eftirmála Soffíu Auðar Birgisdóttur kemur fram að sumir fjölskyldumeðlimir og áhrifamenn í íslensku menningarlífi hafi reynt að koma í veg fyrir útgáfu bókarinnar, en hún kom fyrst út árið 1946.

Bókin segir ekki aðeins af ástarsambandi Angantýs og Brynhildar, eins og þau Elín og Jóhann kölluðu hvort annað, heldur veitir hún einnig skemmtilega innsýn í samfélag listamanna á fyrri hluta tuttugustu aldar. Bæði hún og Jóhann höfðu samneyti við marga af þekktari listamönnum þjóðarinnar og koma margir þeirra við sögu.