Książka powstała na fali popularności Przewodniczki, autorka konieczne chciała wykorzystać swoje 5 minut. Niestety na siłe, w każdej sekundzie czułam, że to grafomania. Liczyłam, że już za chwile, za minutę uslysze coś wartościowego. Niestety... nie w tym przypadku.

Szczera rozmowa autorki ze sobą, ze mną, może również z Tobą. Nie ma w niej "odkryć" i fajerwerków. Jest prostota i szczerość. Pozwala się zatrzymać i chwilę pomyśleć. Nie ma w niej instrukcji i coachingowych zadań. Jest zgoda na to by wysłuchać, nie oceniać, przeżyć.

Ponownie lektorka Maja sprawiła, że książka, po którą sięgnęłam w wersji papierowej, nabrała nowego znaczenia. Mogłabym napisać super, ekstra polecam i cześć, ale ta książka sprawiła, że wszystkie moje stare paradygmaty utkałam w nowy obraz siebie, utwierdziła mnie w przekonaniu, że wszyscy potrzebujemy czułego spojrzenia na siebie samych i własne życie w tym hard corowym rushmagedonie codzienności. Nie jest to pozycja kolejna z serii poradników jak żyć, tylko zbiór szczerych i dogłębnych wglądów w ludzkie historie, które o ironio przechodzi każdy we własnym wnętrzu w swoim tempie i czasie. Poszerza horyzonty, otwiera oczy na to co zakryte pod płaszczem lęku, traum i życiowych doświadczeń. Jednocześnie uświadamia, jak ważne jest być dla siebie w tym procesie zmian dobrym i współczującym na potrzeby własnej duszy.

Piekna książka o podróży w głąb siebie samej❤️

Pani Maja Ostaszewska czyta pięknie, każde słowo trafia prosto w punkt. Sama pozycja baaardzo przyjemna. Kochajmy i dbajmy o siebie. Polecam

Cudowna książka, na pewno do niej wrócę.Polecam!

Wysłuchałam od razu po "Czułej przewodniczce" ,podobnie pokrzepiająca. Bardzo mi się podobała,a lektorka wyśmienita!!! 😊👏

Książka dająca do myślenia, pozwalająca na odczucie prawdziwej ulgi. Polecam

Po Czułej Przewodniczce spodziewałam się znacznie więcej. Nudy, brak konkretnej treści, lanie wody i to niezbyt przyjemnym dla ucha językiem. Szkoda czasu.

Pierwsze godziny książki słuchałam z przyjemnością i zaciekawieniem, ale ostatnie 2 godziny to była już męczarnia- nudne, przewidywalne, nieudolna próba terapii, jakby autorka sama pogubiła się ze swoim przekazem. Wysłuchałam książki do końca, ale to nie było przyjemne ani twórcze ani motywujące a już na pewno nie odkrywcze. Mi się nie podobało.