„Djúp og hlý rödd Þorsteins hefur verið mikilvægur tónn í sinfóníu lífsins; ekki sá sem hæst lét; sum árin veitti maður honum eft til vill enga athygli, en þó var hann þarna og breytti heildarhljómnum, snart mann einatt eins og sellóstrengur væri strokinn; ástríðufullur tónn með mjúku og öguðu yfirbragði. Eins og ráða má af þessari samlíkingu við tónlist búa ljóð Þorsteins frá Hamri sem hljómur í vitund minni og eru einhvern veginn órofa tengd rödd hans sjálfs.“ Vésteinn Ólason, úr ræðu á Kjarvalsstöðum 21. ágúst 1993

© 1997 Leiknótan (Hljóðbók): 9789935182548

Útgáfudagur

Hljóðbók: 1 januari 1997