Kristján Kristjánsson hóf lífsgöngu sína vestanhafs í öryggi bandaríska draumsins sem á endanum varð að martröð. Á Íslandi náði tónlistin tökum á honum en þar blasti við ungum drengnum nýr veruleiki, taumlaust frelsi en einnig skuggahliðar þess. Kristján hélt utan ásamt konu sinni og á erlendri grund átti hann eftir að bragða á mörgu af því óvenjulegasta sem lífið hefur upp á að bjóða. Það er hraður og þéttur taktur í frásögninni og liðnir tímar lifna við í meðförum Einars Kárasonar.